Ten Hag en De Jong maken altijd wel wat los

In het seizoen 1995/96 predikte de nieuwe trainer Simon Kistemaker Engels voetbal in De Galgenwaard. Hij haalde onder anderen Erik ten Hag naar de Domstad, voor wat later misschien wel het turbulentste jaar uit de clubgeschiedenis zou worden.

De presentatiewedstrijd tegen het grote FC Barcelona van Johan Cruijff ontaardde in een massale vechtpartij. Maar de enorme hartstocht waarmee het elftal die avond 3-3 speelde, bleek geen voorbode voor een succesvol seizoen. Ondanks spectaculaire wedstrijden en flink toenemende publieke belangstelling, werden er maar weinig punten gepakt door de Domstedelingen.

Er ontstond veel interne onrust en Kistemaker werd vlak voor Kerstmis de laan uitgestuurd. Onder leiding van Ronald Spelbos belandde FC Utrecht stevig op de laatste plaats. Maar door een miraculeuze eindsprint, met onder meer twee wonderbaarlijke goals van Hans Visser, wist de club zich op de laatste speeldag alsnog te handhaven.

Jean Paul de Jong (Utrecht, 17 oktober 1970) maakte daarna de opmars van de club mee. De rechterflankspeler werd later verdedigende middenvelder en aanvoerder van FC Utrecht, dat van 2002-2004 in drie bekerfinales op rij speelde. De eerste werd na een buitenspelgoal van Wamberto (2-2) en een golden goal van Zlatan Ibrahimovic verloren van Ajax, maar Feyenoord (4-1, met de openingstreffer van De Jong) en FC Twente (1-0) werden verslagen.

De Jong speelde in totaal veertien seizoenen voor FC Utrecht en stond symbool voor de onverzettelijkheid van de ploeg. Hij vloog tot late leeftijd voluit de duels in en was zelfs een tijdje recordhouder in het pakken van gele kaarten in de Eredivisie. Maar hij was meer dan een schoffelaar alleen. In de jeugd speelde hij nog even bij Ajax in een lichting met onder anderen Marciano Vink, Frank en Ronald de Boer.

Dat hij het spelletje wel goed zag, bewees hij ook als trainer. Na zes jaar in de jeugd van FC Utrecht te hebben getraind, had hij de laatste twee jaar FC Eindhoven onder zijn hoede. Van de kelder in de Jupiler League mengde hij zich met de club in de strijd om de prijzen. Dit jaar gaat hij voor de tweede keer de nacompetitie in. En het team wordt ook geroemd om zijn verzorgde en attractieve speelstijl.

Erik ten Hag (Haaksbergen, 2 februari 1970) vertrok na een seizoen al uit de Domstad. De Tukker beleefde zijn beste jaren bij FC Twente, verspreid over drie periodes. In zijn jonge jaren vertrok hij eerst naar De Graafschap, waarmee hij kampioen werd van de Eerste Divisie (1991). Na een tweede periode in Enschede zocht hij zijn geluk bij RKC Waalwijk en later dus FC Utrecht.

Na Utrecht keerde de libero opnieuw terug bij FC Twente, waarmee hij in 2001 zijn grootste succes zou boeken door de KNVB-beker te winnen. Na strafschoppen werd PSV in De Kuip verslagen. Ten Hag stopte al op zijn 32ste, om bij de club aan de slag te gaan als hoofd opleidingen, later gecombineerd met de functie van assistent-trainer. Dat werd hij tussen 2009 en 2012 ook bij PSV.

Bij Go Ahead Eagles stond hij als trainer voor het eerst op eigen benen. En met succes. Met Jean-Paul de Jong als stagiair in zijn staf promoveerde hij verrassend via de nacompetitie naar de Eredivisie. Ten Hag vertrok daarna naar Bayern München, waar hij het tweede team onder zijn hoede kreeg. Daarmee werd hij kampioen in de Regionalliga.

Samenwerking
Ten Hag en De Jong komen elkaar nu voor de derde keer tegen, in een samenwerking volgens Engels model, met Ten Hag als manager en De Jong als veldtrainer. Hetzelfde Engels voetbal dat Kistemaker twintig jaar geleden zo graag had willen zien. De vonk sloeg destijds wel over op het publiek, want de supporters kijken tot op de dag van vandaag terug op een memorabel jaar.

Twintig jaar ervaring rijker gaan Ten Hag en De Jong het opnieuw proberen, nu zelf als de hoofdverantwoordelijken. Met als grootste verschil de steun van Frans van Seumeren, een basis die het toen noodlijdende FC Utrecht in de jaren negentig niet had. (Oscar van der Horst)

• Meer over

• FC Utrecht