Terugblik Dag 3: swingende 'spielmacher' en flaters
Zoals jullie gewend zijn van VI.nl volgen we het nieuws op de voet. Gedurende het WK staan we echter ook stil bij de dag van gisteren. Wie blonk uit? Wat viel ons op? Wie bakte er niets van?
Hij werd op 15 oktober 1988 geboren in Gelsenkirchen, als zoon van twee Turkse ouders. Mesut Özil stond ruim twintig jaar na zijn geboorte voor een allesbehalve gemakkelijke keuze. Koos hij voor Die Mannschaft of toch voor het nationale elftal van Turkije? Het werd uiteindelijk Duitsland. Tot opluchting van bondscoach Joachim Löw, die hem direct selecteerde.
De beslissing van Özil bleek zondagavond de juiste. In Durban gidste de pas 21-jarige middenvelder van Werder Bremen de Duitsers tijdens hun WK-ouverture langs Australië: 4-0. De swingende spielmacher stond aan de basis van de eerste treffer, was dicht bij zijn WK-debuutdoelpunt met een leep stiftje dat maar ternauwernood van de doellijn kon worden gehaald en bleef in het vervolg zijn ploeggenoten inspireren met handige overstapjes, slimme loopacties en fraaie steekpassjes. Löw beloonde dé uitblinker met een publiekswissel. Mesut Özil: een on-Duitse technicus. 
Pieken op het juiste moment is een gave. Lukas Podolski, Duitser met Poolse roots, verstaat deze kunst als geen ander. Op de grote toernooien is de middenvelder annex aanvaller steevast een van de uitblinkers bij Die Mannschaft. Lang had de aanvaller van FC Köln tegen Australië niet nodig om zijn faam waar te maken. Na acht minuten viel de bal voor de linkervoet van Podolski. De aanvaller dacht niet na, zette zijn wreef tegen de Jabulani en haalde verwoestend uit (het kan dus wel). Mark Schwarzer had geen antwoord (foto). Na drie doelpunten op het WK 2006 en opnieuw drie tijdens het EK 2008 komt de doelpuntenmachine van Podolski ook in Zuid-Afrika weer op gang. Gokje van de redactie: dit was niet zijn laatste goal van het WK…
Afrika is het continent van medicijnmannen, mythen en voodoo. Of er een verband is met de falende keepers moet wellicht nog worden uitgezocht door de FIFA. Maar feit blijft wel dat we in de korte geschiedenis van het WK doelmannen al de raarste capriolen uit hebben zien halen. Tel er de veelbesproken en zwabberende Jabulani bij op en de conclusie is gerechtvaardigd: het WK in Zuid-Afrika is de hel op aarde voor een keeper.
Robert Green (Engeland) wordt na zijn fout tegen de Verenigde Staten beschimpt in eigen land, Faouzi Chaochi (Algerije) blunderde er gisteren op los tegen Slovenië (foto) en in de avonduren ging Mark Schwarzer tweemaal niet vrijuit bij Duitse treffers. Het gilde der flaterende doelmannen breidt zich gestaag uit. Ontpopt het WK 2010 zich tot het toernooi van de betoverde doelmannen? 
Pim Verbeek bracht tegen Duitsland een van de oudste WK-elftallen aller tijden in het veld. Als eerste waren de Socceroos aanwezig in Zui-Afrika, maar de Aussies bleken allerminst geacclimatiseerd en zagen tegen Die Mannschaft alle hoeken van het veld. Uit frustratie verloren de Australiërs zich in harde en veelal gemene wraakacties. Als klap op de vuurpijl moest een van de belangrijkste krachten, Tim Cahill, naar de kant met een rode kaart (foto). Aan Pim Verbeek de taak een ommekeer te realiseren. 
John Paintsil zwaait er na de 1-0 winst van Ghana op Servië lustig op los met de vlag van zijn vaderland (foto). Maar de verdediger van de Free State Stars zwaait niet alleen voor Ghana, maar voor een heel continent. De nipte overwinning was de eerste Afrikaanse winstpartij op het WK in Zuid-Afrika. De Ghanezen droegen de overwinning op aan Afrika en haar razend enthousiaste bevolking. (Tim Tempelaars) 