The Special One: de beste trainersact aller tijden
Chelsea is zondagmiddag na Liverpool en Tottenham Hotspur de volgende topploeg die in de Premier League mag proberen te scoren tegen Manchester United. VI's Süleyman Öztürk over de man voor wie vermaak niet telt.
'Stil jullie.' Dat was de boodschap van José Mourinho na de met 1-0 gewonnen wedstrijd tegen Tottenham Hotspur. Hij wist precies wat hij deed nadat scheidsrechter Jonathan Moss voor de laatste keer op zijn fluit blies. De camera zocht hem en hij begon aan zijn theaterstukje. De vinger naar de mond, lang genoeg zodat niemand het moment zou missen. Op de achtergrond zag je Mauricio Pochettino naderen, geïrriteerd omdat hij had verloren en omdat hij door had dat hij onderdeel was van de Mourinho-show. Hij moest even wachten voordat de Portugees zich omdraaide en hem de hand schudde.
De manager Jose Mourinho is één grote act, een toneelspel. De man die na afloop van een wedstrijd voor de camera staat is niet de man die 's avonds bij het avondeten aan tafel schuift. Manchester United is zijn film en hij moet ervoor zorgen dat er bij de aftiteling een paar prijzen in beeld staan.
Het is een manier van werken die hij al vanaf het begin van zijn carrière hanteert. Een voetbalwedstrijd is voor hem veel meer dan een spel van negentig minuten met een duidelijk begin en eind. Zodra het ene duel is afgelopen, begint de volgende wedstrijd. Daar horen ook de interviews na afloop bij. De trainer Mourinho staat als het ware altijd aan. Kleine incidenten vergroot hij uit of andersom; dan leidt hij de aandacht van iets groters af door te wijzen op een ander detail. Het is een spel. Met journalisten, met de tegenstander, met zijn eigen spelers. Hij kruipt in het hoofd om de werkelijkheid zijn kant op te buigen. Met maar één doel: winnen, winnen, winnen. Niet winnen is een beetje sterven.
De discussie rond Mourinho en Manchester United spitst zich nu toe op het spel. Zoals hem dat eerder overkwam bij Inter, Chelsea en Real Madrid. Het voetbal is niet leuk om naar te kijken, is samengevat de klacht. Dat laatste is nogal een understatement als je met een entertainmentbril op naar wedstrijden kijkt. Het duel met Tottenham van vorige week zaterdag was een oefening in geduld. De wedstrijd op Anfield tegen Liverpool afgelopen maand ook. Er gebeurde heel veel, terwijl er niets gebeurde. Als je voor veel geld een abonnement hebt op een sportkanaal en je op je vrije zaterdag onschuldig wilt genieten van een voetbalwedstrijdje is dat natuurlijk oervervelend.
Maar Mourinho behoort zoals we intussen wel weten niet tot het poëtengilde dat elf spelers opstelt om het publiek een fijne middag te bezorgen. José Mourinho is de acteur die na afloop triomfantelijk wil uitleggen hoe hij het toch weer voor elkaar heeft gekregen een wedstrijd te winnen.
Elke wedstrijd is voor de Portugees een nieuwe puzzel die gelegd moet worden. Niks geen gelul over visie, filosofie of aanvallend voetbal. Zijn bestaansrecht als trainer heeft José Mourinho te danken aan zijn voorliefde voor winnend voetbal. Dat is de essentie van The Special One. Wint hij niet, dan bestaat hij niet.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login