Ultieme ontknoping in de Premier League: 'onmogelijk' scenario mogelijk

Süleyman Öztürk

09.30,

11 mei 2019

Eerst schoot Vincent Kompany maandagavond een bal vanaf de parkeerplaats in de kruising, daarna vond Trent Alexander-Arnold de hoekschop opnieuw uit en vervolgens ontdekte Lucas Moura niet alleen dat hij een linkerbeen had, maar dat hij daarmee kon schieten ook. Het was een rare week, waarvan dan na afloop wordt geconcludeerd: dit kan toch helemaal niet?

Ultieme ontknoping in de Premier League: 'onmogelijk' scenario mogelijk

Geen Barcelona-Ajax, maar Liverpool-Tottenham Hotspur dus. En Kompany schoot tegen Leicester City gewoon op doel, terwijl zijn ploeggenoten dat geen goed idee vonden. Het is de magie van voetbal. Soms kunnen alle verhalen van de ene op de andere seconde de prullenbak in. Onmogelijk is een woord dat je niet in een voetbalwoordenboek kunt zetten. Dit seizoen is, niet voor het eerst, gebleken dat veel mogelijk is. Bijvoorbeeld dat een club uit de Eredivisie gewoon op een paar seconden van een CL-finale kan stranden. Had dat iemand op 25 juli 2018 vlak voor het begin van Ajax-Sturm Graz even verteld.

Omdat niets onmogelijk blijkt, wil ik hier het volgende scenario op tafel leggen. Zondagmiddag iets tegen zes uur weten we wie zich kampioen van Engeland mag noemen. Heel misschien weten we het niet. Er is een idioot scoreverloop voor nodig, tegen alle trends van dit jaar in. Toch kunnen we maar beter voorbereid zijn.

Er zou een unieke finale kunnen komen tussen Manchester City en Liverpool. Een duel op neutraal terrein om de Premier League-titel. Het zou een passend slot zijn van deze week waarin supporters van Ajax, Liverpool, Barcelona en Tottenham Hotspur in negentig minuten twintig jaar ouder zijn geworden. Ik kan me voorstellen dat er fans zijn geweest die op woensdagavond in de rust een ticket naar Madrid hebben geboekt. Zo zeker als ze waren dat hun club de finale zou gaan spelen.

Terug naar de strijd om de Engelse titel. Manchester City speelt uit bij Brighton & Hove Albion, dat niet meer kan degraderen en bij een eventuele zege misschien nog een plaatsje kan stijgen. Liverpool speelt thuis tegen Wolverhampton Wanderers, dat een geweldig jaar kent als gepromoveerde club en met name erg sterk presteert als de tegenstander de bal wil hebben. De Wolves wonnen van dit seizoen van Arsenal, Chelsea, Manchester United, Tottenham Hotspur, Liverpool en speelden gelijk tegen Manchester City.

Nu het onmogelijke scenario. Wie een pond inzet, kan zondag zomaar twintigduizend pond rijker zijn. Zo onmogelijk is het scenario. In de Engelse reglementen staat dat bij een gelijke stand wordt gekeken naar het doelsaldo. Is dat ook gelijk, dan wordt het aantal gemaakte doelpunten beslissend. Wanneer het aantal gemaakte doelpunten geen doorslag geeft en het gaat om de titel, degradatie of een plek in Europa, dan komt er een play-off in een nader te bepalen stadion.

Stel je voor, zeg. Een Europa League-finale tussen Chelsea en Arsenal, een Champions League-finale tussen Liverpool en Tottenham Hotspur en een Premier League-finale tussen Manchester City en Liverpool. Hoezo, Brexit?

Voor een play-off om de titel is één wonder niet genoeg. Er zijn twee wonderen nodig. Ten eerste moet Manchester City met 4-0 verliezen van Brighton. Vervolgens moet het duel tussen Liverpool en Wolverhampton in 4-4 eindigen. Wat ook nog tot een precies gelijke stand leidt: 5-1 en 5-5. Of 6-2 en 6-6.

Onmogelijk? Ik durf dat woord niet meer te gebruiken. Bovendien is het toch een heerlijke gedachte de titelstrijd in Engeland dit jaar beslist kan worden na een verlenging en een strafschoppenserie.

Het zou bovendien recht doen aan wat de titelstrijd in de Engeland dit jaar is: een gevecht tussen twee superkampioenen die elkaar naar een steeds hoger niveau pushen. Vul de namen van de grote sportgevechten uit het verleden maar in en denk aan wat Liverpool en Manchester City dit jaar in de competitie hebben gedaan. Pep Guardiola en Jürgen Klopp hebben twee memorabele teams gecreëerd. Er zijn mensen die vinden dat ze beide tot kampioen moeten worden gekroond. Ik begrijp die gedachte, maar ik denk dat je dat juist niet moet doen. Want wie er ook kampioen wordt, de titel van de één is automatisch voor een deel de titel van de ander. Voor een groot kampioen heb je namelijk ook een groot verliezer nodig. Anders is sport nutteloos.