Van der Vaart: 'Bij HSV komen voelt nog steeds als thuiskomen'
In de maand van het Duitse voetbal komen ook (oud)spelers aan het woord over hun Duitsland-gevoel. Dit keer de beurt aan Rafael van der Vaart.
Het is voor buitenstaanders een vrij ongemakkelijke combinatie: Rafael van der Vaart (34) en FC Midtjylland. Want natuurlijk herinneren wij ons hem nog als degene die Oranje verwarmde met zijn acties. Als de man die excelleerde bij Ajax, Real Madrid en Tottenham Hotspur. Én als de voetballer die in zijn twee periodes bij Hamburger SV uitgroeide tot de populairste speler aller tijden bij die club.
Droomde de liefhebber Rafael van der Vaart als kind al van de Bundesliga?
'Eerlijk? Ik droomde van Real Madrid. Voor die club wilde ik spelen. En ik voel me ook nog steeds oprecht vereerd dát ik in Bernabéu heb gespeeld. Ik kan me niet herinneren dat ik als jochie vaak aan de Bundesliga dacht, nee.'
Je had geen Duitse voorbeelden?
'Nee. Nou ja, later pas, toen ik bij HSV speelde. Niet zozeer helden, wel spelers voor wie ik veel bewondering koesterde. Die ouwe Mehmet Scholl bijvoorbeeld, die als dertiger nog zo fit was als een hoentje. Voor Oliver Kahn. Man, wat vond ik het altijd mooi om tegen hem te scoren. Bij weinig voetballers is een teleurstelling zó heerlijk van het gezicht te lezen als bij Kahn, een pure winnaar.'
Wat is typisch Duits?
'Gas erop, gaan, al direct op dag één van de voorbereiding. En bij voorkeur zonder bal, hè. Hup, dat bos in, en dan: lopen, lopen, lopen. En als je klaar was: de volgende ronde. Ik had er een verschrikkelijke hekel aan, aan lopen. Nog steeds trouwens, ha. Maar je móést mee bij HSV. Anders haakte je af. En je merkte het effect natuurlijk. Iedereen in de Bundesliga is superfit. Ik ook.'
Hoe Duits ben je zelf?
'Totaal niet. Ik ben op en top Nederlands. Althans, zo voelde ik me bij HSV. En juist daarom klopte het gewoon. Ik was die eigenwijze Nederlander die liep te zeiken omdat we dat bos in moesten. Maar ik was ook die Nederlander die wel deed wat er gevraagd werd. Dan krijg je respect.'
Je bent nog steeds de populairste voetballer die gespeeld heeft bij HSV.
'Weet je, wat ik net zei over Real Madrid geldt op hun manier ook voor de fans van HSV. Hún droom, hún alles is HSV. Ik weet nog dat ik mijn eerste interview deed in het Duits. Camping-Duits is er poëzie bij. Toch deed ik het. Voor die mensen, juist om hun ook het gevoel te geven: Ik wil ook mijn best doen voor jullie. Ik wil jullie club omarmen. Opgeteld bij de vele hoogtepunten is dat misschien een oorzaak voor het feit dat bij HSV komen nog steeds als thuiskomen voelt.'
Wat is het eerste woord dat in je opkomt als je het over Duitsland hebt?
'Laufen und kämpfen, lopen en strijden. Dé twee kernwoorden waarom Duitsers zo vaak in de laatste minuut winnen. Dat is niet toevallig.'
Wat kunnen wij leren van Duitsers?
'Dat dus.'
Wat moeten Nederlanders zeker zien van Duitsland?
'De stadions. Nergens zijn de stadions zo mooi en zo vol als in Duitsland. Niet alleen in de Bundesliga. Ook op het derde niveau. Bij HSV kunnen er bijna zestigduizend in. Maar ze kunnen elke week het dubbele aantal stoelen verkopen. Ga er eens kijken, zou ik zeggen.'
Op naar Duitsland dus?
'Met Damian (het elfjarige zoontje van Van der Vaart, red.) ben ik ook nog regelmatig bij wedstrijden. Maar, inderdaad, ik krijg er meteen weer zin in.'
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login