Van discussiepunt tot rustpunt: Wijnaldum meer en meer leider van Oranje

Daarvoor is een blik op de laatste vier EK-kwalificatieduels al voldoende. Wijnaldum scoorde daarin in totaal vier keer en drukte vooral op de uitduels met Duitsland en Wit-Rusland zijn stempel. In Hamburg kwam de assist bij de 2-3 van Donyell Malen van zijn voet en maakte hij na een machtige sprint zelf de 2-4, ruim een maand later nam de dynamische middenvelder Oranje opnieuw bij de hand door uit bij Wit-Rusland de ban te breken met een fraaie kopbal en de score vervolgens uit te breiden met nog een fraaiere afstandsknal.

Het waren alweer zijn zesde en zevende interlandgoal in de laatste elf interlands. Sinds Koeman in Wijnaldum de man ziet die in de rug van Memphis Depay met loopacties moet bijsluiten in het strafschopgebied, is de voormalig speler van Feyenoord en PSV trefzekerder dan hij ooit was in Oranje. Dat hij in die rol van waarde kan zijn, bewees de middenvelder ook al toen hij onder Danny Blind een korte periode als aanvallende middenvelder speelde. Prompt scoorde hij in drie interlands op rij tegen Polen, Oostenrijk en Griekenland.

Vraagstuk
Verder werd Wijnaldum gelijk aan zijn rol bij Liverpool vooral gebruikt als controlerende middenvelder. Met als resultaat dat hij in Oranje niet zo goed uit de verf kwam als op Anfield en zijn status als topspeler uit de Premier League niet kon waarmaken. Hoe dat toch kwam was telkens weer een terugkerend vraagstuk als het Nederlands elftal bij elkaar kwam. Sinds Frenkie de Jong in september 2018 uit tegen Frankrijk in de basis debuteerde en Wijnaldum doorschoof naar de voorste positie op het middenveld, is het functioneren van Gini geen item meer.

En dus is Wijnaldum van discussiepunt uitgegroeid tot rustpunt en profileert hij zich meer en meer als een leider van het nieuwe Oranje, dat zich onder Koeman razendsnel heeft ontwikkeld. Dat blijkt niet alleen uit de manier waarop hij maandag bij de persconferentie stelling nam tegen racisme, maar ook uit de cijfers. Van de huidige selectie speelden alleen Daley Blind (69 interlands) en Ryan Babel (63) meer interlands dan Wijnaldum (61). En behalve Memphis (19 goals) maakte ook niemand meer interlandgoals dan de motor op het middenveld: 15.

Grootheden
Met dat aantal begint Wijnaldum stilaan tot de meest scorende internationals in de Oranje-historie te horen. Zo maakten iconen van de grote elftallen uit het verleden zoals Ruud Gullit en Johan Neeskens bijvoorbeeld maar twee treffers meer (17). Passeert Wijnaldum dat tweetal (en enkele anderen zoals John Bosman en Marc Overmars) dan hoort hij in één klap tot de toptwintig van topscorer aller tijden van het Nederlands elftal. Het is de plek waar de grootheden van Oranje zich ophouden. Maar dat is Wijnaldum dan ook hard op weg te worden.

Al hoort daar natuurlijk wel een succesvol optreden op een groot toernooi bij. Wijnaldum was als een van de weinige internationals al van de partij toen Nederland op het WK 2014 derde werd, maar toen was hij als 23-jarige middenvelder van PSV nog een van de jonkies in de selectie. Sindsdien ontbrak Oranje op twee grote toernooien en dus begint Wijnaldum komende zomer op 29-jarige leeftijd pas aan zijn tweede eindronde. Dit keer zijn de ogen op hem gericht. Dat hij die verantwoordelijkheid aankan, heeft hij inmiddels wel bewezen.

• Meer over

• G. Wijnaldum
• Nederland
• EK-kwalificatie 2020
• Nederland - Estland (5-0)