Van Moens tot Pardew: deze XXL-contracten gingen Ajax en Tadic voor
Ajax legde maandag Dusan Tadic vast tot de zomer van 2026. De club bekrachtigde een uitzonderlijk lange overeenkomst met de Serviër, want contracten met een dergelijke looptijd komen niet frequent voor in de voetballerij.
Natuurlijk, zesjarige contracten zijn er tegenwoordig in overvloed. David Moyes kwam ermee binnen bij Manchester United, Aymeric Laporte tekende in februari een nieuw contract bij Manchester City tot de zomer van 2025 en Henk Veldmate tekende voor zes jaar toen Ajax hem aanstelde als hoofdscout.
In andere sporten zijn buitengewoon lange contracten geen noviteit. Dit jaar nog zette honkballer Mike Trout zijn handtekening onder een twaalfjarige verbintenis bij de Los Angeles Angels. In de voetballerij komt het vrijwel niet voor.
Alan Pardew
Slechts sporadisch gaan clubs, trainers en spelers een samenwerking aan die de zes jaar overstijgt. En zelden hebben de intenties tot een huwelijk van die duur een heilzame uitwerking. Zo denken de supporters van Newcastle United met afgrijzen terug aan de dag dat Alan Pardew een contract voor acht jaar signeerde bij hun club.
Pardew leidde Newcastle in het seizoen 2010/11 naar de vijfde plaats in de Premier League én werd uitgeroepen tot Manager van het Jaar in de competitie. Het verleidde eigenaar Mike Ashley ertoe zowel Pardew als diens assistent John Carver een contract tot 2020 te laten tekenen. Krap twee jaar sloeg de sfeer echter om.
Newcastle raakte in sportief verval en een groep fans richtte een website op om Pardew uit de club te werken - en liet zelfs dertigduizend A4'tjes drukken om de boodschap duidelijk te maken tijdens een wedstrijd. Pardew nam uiteindelijk zelf de wijk naar Crystal Palace en bespaarde Newcastle zo een kostbare ontslagvergoeding.
Kevin Keegan
Pardew was niet de eerste manager die een extreem lang contract kreeg voorgeschoteld in Engeland. Kevin Keegan overkwam hetzelfde, merkwaardig genoeg eveneens in dienst van Newcastle United. In 1994 gaf de directie hem een contract voor tien seizoenen, als dank voor de derde plaats in het voorafgaande seizoen en als blijk van vertrouwen voor de toekomst.
Keegan begon het nieuwe seizoen formidabel, maar de zekerheid van een lange samenwerking leverde uiteindelijk niet de vurig gewenste landstitel op. Bovendien deed de verkoop van Andy Cole de ambities geen goed. Keegan verliet de club uiteindelijk halverwege het seizoen 1996/97.
Denílson
Wat later in de jaren negentig deed het monstercontract zijn intrede in Spanje. Real Betis en de Braziliaanse vleugelspeler Denílson legden de basis voor een langdurige samenwerking: de club legde 34 miljoen euro (op dat moment een nieuw transferrecord) neer om Denílson vast te leggen en bond hem voor tien jaar.
Denílson bleek zoals bekend echter niet het achtste wereldwonder dat Betis in hem zag. In de zomer van 2005, toen hij contractueel nog vier seizoenen voor de boeg had, mocht Denílson door de achterdeur naar Girondins Bordeaux.
Oscar Moens
Dichter bij huis is Oscar Moens het beste voorbeeld van een speler die niet gelukkig werd van een XXL-overeenkomst. De doelman tekende in de zomer van 1997 twee contracten bij AZ. Hij zou tien jaar in Alkmaar blijven en in die periode mocht hoofdsponsor DSB zijn imagerechten exploiteren voor reclame-uitingen.
Twee jaar later kwam de kink in de kabel. Voorzitter Dirk Scheringa wilde af van het dure imagecontract en een vervelend spel ontspon zich. Het knakte uiteindelijk de carrière van Moens. Hij werd disciplinair geschorst, mocht niet op de elftalfoto en meldde zich uiteindelijk maar ziek.
De zaak sleepte nog jaren voort en kreeg een nieuwe wending toen ook de Belastingdienst zich boog over de af te dragen inkomsten. DSB legde zelfs beslag op Moens' huis en bankrekening. In 2003 volgde de bittere scheiding.
Messi en Iniesta
Het laatste decennium werden in Spanje weer vaker langdurige contracten op tafel gelegd. Die kenden een prettiger verloop dan het geval was bij Denílson. Zo mocht Lionel Messi in 2009 bij Barcelona zijn krabbel zetten onder een zevenjarige verbintenis, een contract van ongekende lengte.
Met Andrés Iniesta pakte de Catalaanse club het nog grondiger aan. In oktober 2017 liet men weten dat de middenvelder een contract voor het leven had gesigneerd: hij mocht zelf bepalen tot wanneer hij in Camp Nou zou blijven. Die afspraak had uiteindelijk vooral symbolische waarde, want zeven maanden later koos Iniesta voor de oversteek naar Japan.
Atlético Madrid baarde recent nog opzien met twee verbintenissen. Zowel Koke als Saúl Ñiguéz mocht in 2017 een contract voor zeven seizoenen tekenen in Madrid, verbintenissen die op dit moment nog steeds lopen.
Levenslange contracten, zoals in het geval van Iniesta, verschenen ook ten tafel bij Real Madrid en Juventus. De Koninklijke bond in het verleden Guti, Raúl en Iker Casillas voor de eeuwigheid aan de club. In praktijk kwam het erop neer dat zij aan het einde van elk seizoen zelf mochten aangeven of ze wilden blijven of niet - op voorwaarde dat ze minstens dertig duels hadden gespeeld in dat seizoen. Alle drie opteerden ze uiteindelijk voor een vertrek uit Madrid: Guti en Raúl in 2010 en Casillas in 2015.
Nedved en Del Piero
Juventus eerde clubicoon Pavel Nedved op zijn beurt met een contract voor het leven. De Tsjech bleef de club trouw na de degradatie naar de Serie B en kreeg daar een royale, levenslange beloning voor. Na zijn pensioen trad Nedved direct toe tot de organisatie in Turijn, waar hij nu nog steeds werkzaam is als directeur.
Voor generatiegenoot Alessandro Del Piero pakte het anders uit. Zijn levenslange contract werd niet geëerd, want in 2012 deelde voorzitter Andrea Agnelli hem mee dat hij niet als speler kon blijven. Del Piero week daarna uit naar Australië.
De ervaring leert dat extreem lange contracten er vooral zijn om de waardering van het moment uit te spreken richting een speler of trainer en elkaar trouw te beloven voor de lange termijn. De liefde stroomt over en dat komt tot uiting in de vorm van een verbintenis voor een periode die eigenlijk niet te overzien is.
Tadic
Hoewel de samenwerking tussen Tadic en Ajax in eerste aanleg een daverend succes is, moet nog blijken hoe het de komende jaren verloopt. Zelf zei de Serviër dat hij verguld is met de bijzondere geste van Ajax, dat hem tot 2026 op de loonlijst zette. 'Het is geweldig als een club je een dergelijk contract aanbiedt. Het is voor mij een motivatie om nog meer te laten zien. Het geeft mij ook nog meer verantwoordelijkheid en daar houd ik van', gaf Tadic aan.
Hij liet wijselijk in het midden of hij in 2023 ook echt al zal stoppen als voetballer. Want ook Tadic kan de toekomst niet voorspellen. 'Ik wil na mijn loopbaan graag beginnen als coach. We gaan zien wanneer dat zal zijn, we doen het stap voor stap. Op dit moment voel ik mij nog topfit, dat is het belangrijkste.'
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login