Van Nistelrooy bespaart Oranje Duitse afgang
De terugkeer van het Nederlands elftal op een grote eindronde was ontluisterend. Nederland speelde gelijk tegen Duitsland en maakte dezelfde machteloze indruk, als de ploeg in de laatste jaren steevast maakte. Een prachtige volley van Ruud van Nistelrooy redde Oranje: 1-1.
Tachtig minuten lang zocht Nederland fantasieloos naar een gaatje in de Duitse afweer. Van Nistelrooy was onvindbaar en kreeg hij al eens een bal aangespeeld, dan was Van the Man hem razendsnel kwijt. Vleugelaanvallers Andy van der Meyde en Boudewijn Zenden waren niet aanwezig. De enige aanvaller die af en toe iets creëerde was Rafael van der Vaart.
Dat Nederland toch een punt overhield aan het duel was te danken aan de enige geslaagde acties van Van der Meyde en Van Nistelrooy. De rechtsbuiten haalde eindelijk eens de achterlijn en vond de spits, die eindelijk eens was verlost van Christian Wörns. Met een prachtige volley passeerde de Brabander doelman Oliver Kahn.
Nederland mag heel blij zijn met het punt, want tot die treffer in de tachtigste minuut oogde de ploeg van bondscoach Dick Advocaat net zo machteloos als in de oefencampagne tegen België en Ierland. Vooral in de eerste 45 minuten kondigde zich een drama aan. Nederland begon nog wel voortvarend via Phillip Cocu die Van Nistelrooy vrij voor Kahn zette. Maar de Brabander kreeg zijn voet niet tegen de bal.
Gaandeweg de eerste helft bleek dat de Duitsers zich beter hadden voorbereid op het duel. Ze waren agressiever, feller, sneller, beter ingespeeld en beter opgesteld. Nederland was niet scherp, speelde in een te traag tempo en verloor elk persoonlijk duel en veroverde geen enkele afvallende bal. In plaats van dat Duitsland achter Oranje aanliep, liepen de Nederlanders achter de Duitser aan.
Bondscoach Advocaat had voor aanvang nog beweerd met twee diepe vleugelspelers te starten, maar zowel Van der Meyde als Zenden acteerde meer als middenvelder dan als buitenspeler. Zenden was zelfs meer op de linksachterpositie te vinden dan op de helft van de tegenstander. 
Duitsland hoefde niet eens af te wachten en te gokken op een counter, want de ploeg van coach Rudi Völler kreeg het initiatief van Nederland, dat geen bal in de ploeg kon houden. Kansen creëren konden de Duitsers niet, ze kregen daarvoor gelegenheden genoeg via een handvol dode spelmomenten. Bij hoekschoppen en vrije trappen oogde de Oranje-defensie allerminst betrouwbaar, met name John Heitinga verloor directe opponent Christian Wörns opeenvolgende keren uit het oog. Maar ook collega's Giovanni van Bronckhorst, Jaap Stam en Wilfred Bouma oogden zeer onzeker.
Na een half uur kwam Nederland verdiend op achterstand. De manier waarop tekende het optreden van Oranje. Phillip Cocu veroorzaakte een onnodige vrije trap, waarna Torsten Frings tot zijn grote verbazing zag dat niemand zijn indraaiende trap wegwerkte, en de bal via de verste paal in het doel stuiterde, achter de weifelende Edwin van der Sar.
Advocaat probeerde na rust het tij te keren door Marc Overmars en Wesley Sneijder in te brengen voor Zenden en Edgar Davids. Veel veranderde het niet, al zocht Sneijder meer de diepte dan Davids en deed Overmars het verdienstelijk. De kleine buitenspeler was wel in staat zijn man te passeren en voor enig gevaar te zorgen. Kansen bleven echter uit, tot Van Nistelrooy in de tachtigste minuut scoorde.
Geholpen door de voorsprong en het inbrengen van extra aanvaller Pierre van Hooijdonk ontketende Oranje nog een slotoffensief, maar een Franse stunt zat er niet in. En dat was ook allesbehalve verdiend geweest.