Verkiezingsdag Barcelona: Bartomeu, Laporta of outsider?

Procedure
De reden dat er presidentsverkiezingen zijn bij Barcelona, is dat de Catalaanse club een open vereniging met leden is. Deze socio’s kiezen iedere zes jaar een nieuwe voorzitter. In dit specifieke geval werd een nieuwe stembusgang aangekondigd vanwege het vertrek van Sandro Rosell, die sneuvelde vanwege dubieuze betalingen bij de transfer van Neymar.

Bestuurslid Josep Maria Bartomeu nam begin 2014 het stokje van Rosell over, maar zag zich in januari van dit jaar genoodzaakt om democratisch draagvlak te verkrijgen toen daarom gevraagd werd. 'Ik wil de druk op de club verlichten', verklaarde hij zijn beslissing om verkiezingen uit te schrijven.

Tussen 9.00 uur en 21.00 uur kunnen de socio’s hun stem uitbrengen in Camp Nou. Er is maximaal één stemronde, dus kandidaten hebben geen absolute meerderheid nodig om verkozen te worden. De deelnemer met de meeste stemmen wordt de nieuwe voorzitter en mag zijn eigen bestuur samenstellen. Huidig president Bartomeu, voormalig voorzitter Joan Laporta, Toni Freixa en Agusti Benedito verkregen voldoende stembrieven om kandidaat te zijn op de verkiezingsdag.

Bruggenbouwer
Als zittend president is Bartomeu de grote favoriet om als winnaar uit de strijd te komen. Toen hij in januari 2014 aan het roer kwam, was de ondernemer echter nog relatief onbekend. De 52-jarige Catalaan heeft een bedrijf dat loopbruggen bouwt tussen vliegvelden en vliegtuigen. Dat gebruikt Bartomeu als metafoor voor zijn leiderschapsstijl: 'Ik ben een bruggenbouwer.'

In 2003 trad hij voor het eerst toe tot het bestuur van Barcelona. Hij was onder toenmalig voorzitter Joan Laporta verantwoordelijk voor de basketbalsector. Bartomeu stapte al snel uit onvrede op en keerde in 2010 terug toen zijn vriend Sandro Rosell voorzitter werd.

Bartomeu maakt in zijn campagne goede sier met de tridente – de supervoorhoede met Lionel Messi, Luis Suarez en Neymar – en de treble, aangezien Barcelona in het laatste halfjaar van zijn bewind de competitie, de Copa del Rey en de Champions League won. Voor zijn tegenstanders is het lastig om campagne te voeren tegen een man die in zijn laatste maanden alle mogelijke prijzen won.

Toch is het nog geen gelopen race. Toen Bartomeu in januari de verkiezingen uitschreef, lag hij namelijk behoorlijk onder vuur. Het imago van Barcelona was aangetast door de transferban wegens het aantrekken van jonge, buitenlandse spelers, de rechtszaken rond de transfer van Neymar en de tegenvallende sportieve prestaties. Ook het hoofdsponsorschap van Qatar Airways was een punt van kritiek op Bartomeu.

Rond Bartomeu is de voornaamste vraag of de successen die hij boekte op het veld opwegen tegen de schandalen die hij samen met Rosell veroorzaakte naast het veld.

Idealist
De belangrijkste rivaal van Bartomeu in de strijd om het voorzitterschap is Joan Laporta (52), die tussen 2003 en 2010 ook al eens president van de Catalaanse club was. In die periode boekte Barcelona grote sportieve successen, maar de financiële situatie van de club was minder rooskleurig. Daarnaast kreeg Laporta steeds meer kritiek op zijn autoritaire manier van leiding geven. In juli 2008 steunde liefst zestig procent van de socio’s  een motie van wantrouwen tegen Laporta, die toch kon blijven zitten omdat een tweederde meerderheid nodig was om nieuwe verkiezingen uit te schrijven.

Laporta vertrok uiteindelijk als triomfator bij de Catalaanse club, omdat onder trainer Pep Guardiola vlak na de motie van wantrouwen tegen Laporta een nieuwe glorieperiode aanbrak. Hij probeert nu stemmen te winnen door te pleiten voor het herstel van de waarden van Barcelona. Waar Bartomeu getypeerd kan worden als pragmatische bruggenbouwer, is Laporta meer een ijdele idealist.

Bij Laporta staat het motto Mes que un club hoog in het vaandel. Hij wil het sponsorschap van Qatar Airways beëindigen, net als 'de vernietiging van La Masia'. De voormalige advocaat wil Unicef laten terugkeren op het shirt. Net als bij zijn eerdere campagnes kan Laporta rekenen op de steun van clubicoon Johan Cruijff, terwijl ook Pep Guardiola zijn kandidatuur steunt. Zelf vat Laporta zijn plannen met Barcelona in vier woorden samen: 'Catalonië, Cruijff, Cantera (opleiding) en Unicef.'

Om twijfelaars over de streep te trekken, claimt Laporta bovendien een overeenkomst te hebben met zaakwaarnemer Mino Raiola over een transfer van Paul Pogba. Daar voegde de kandidaat aan toe dat hij hiervoor wel eerst goedkeuring gaat vragen aan coach Luis Enrique. Opponent Bartomeu heeft met Arda Turan, hoewel de transfer werd afgerond door het neutrale interim-bestuur, zijn gewenste aanwinst al binnen, al kan Turan nog teruggestuurd worden als de nieuwe president hem niet wil. Mocht Laporta verkozen worden, dan is Eric Abidal de nieuwe technisch directeur.

Outsiders
Met Agusti Benedito (51) en Toni Freixa (47) doen ook nog twee outsiders mee aan de presidentsverkiezingen, maar eigenlijk gelooft niemand in Catalonië dat zij een serieuze kans maken. Benedito vestigde de aandacht in de campagne op zich door te stellen dat Bartomeu door de deal met Qatar Airways in feite terrorismegroep IS ondersteunt. Daarnaast wil hij graag Marco Verratti overnemen van Paris Saint-Germain en extra investeren in de jeugdopleiding.

Freixa profileert zichzelf als 'de derde weg' en claimt de goede elementen van Bartomeu en Laporta samen te brengen. Hij wil op die manier een einde maken aan de 'burgeroorlog' die op dit moment volgens hem Barcelona verscheurt. In het gedroomde directieteam van Freixa is er plaats voor oud-spelers Jose Maria Bakero en Miguel Angel Nadal.

Toch zullen de meeste socio’s bij de presidentsverkiezingen stemmen op Bartomeu of Laporta. Dat zal vooral een keuze worden tussen het hart, dat vertegenwoordigd wordt door idealistische Laporta, en het hoofd, gerepresenteerd door de zakelijke koers van Bartomeu. (Pieter Zwart)

• Meer over

• Barcelona