Voor toevalsspits Pellè is geen last te zwaar
Keer op keer breekt Graziano Pellè door zijn veronderstelde plafond. De voormalige AZ-flop is op karakter en wilskracht uitgegroeid tot de hoop van een voetbalgrootmacht.
Heel even hing Pellè stil in de lucht. Toen joeg hij de bal met zijn rechter vol overtuiging tegen de touwen. Alsof hij nooit anders had gedaan dan grote wedstrijden beslissen. Toch was zijn 2-0 tegen België zijn eerste goal in zijn eerste wedstrijd op een groot toernooi. Het doelpunt markeerde de waanzinnige vlucht die de carrière van de ex-speler van AZ en Feyenoord genomen heeft.
Want wie Pellè vier jaar geleden had aanbevolen voor het EK, was voor de rest van zijn leven niet meer serieus genomen. Pellè had net een half jaar als bankzitter doorgebracht bij Sampdoria in de Serie B. De zes maanden ervoor was hij vijfde spits geweest bij Parma in de Serie A. Niemand in Italië geloofde meer in hem. Daarom vluchtte Pellè in de zomer van 2012 naar Feyenoord, dat hem op het spoor was gekomen via een vriend van de zoon van trainer Ronald Koeman. Via-via-via. Als een tweedehands leunstoel op het prikbord bij de buurtsuper.
De bij toeval aangewaaide Pellè zou mislukken in Rotterdam, zoals hij dat eerder in Alkmaar had gedaan. Tenminste, dat was de verwachting. Maar de frontman uit Lecce scoorde aan de lopende band en werd al na een half seizoen permanent overgenomen van Parma. En in de anderhalf jaar daarna toonde de voormalige jeugdinternational aan bepaald geen eendagsvlieg te zijn. Met vijftig goals in twee jaar verdiende hij een miljoenentransfer naar Southampton.
Opnieuw de kritiek. De weinig wendbare Pellè zou volledig verzuipen bij een middenmoter in de Premier League. Maar Pellè verbaasde Engeland, zoals hij eerder Nederland versteld had doen staan. Amper gewend in Southampton werd hij verkozen tot Speler van de Maand. Een eerste invitatie voor de Italiaanse ploeg volgde snel daarna. Pellè scoorde direct bij zijn debuut.
En ook in La Squadra Azzurra heeft Pellè bewezen een blijvertje te zijn. De man die in 2012 mislukte in de Serie B, is via Feyenoord uitgegroeid tot de eerste spits van Italië. De hoop van een natie rust op zijn schouders, schouders die telkens meer blijken te kunnen dragen dan verwacht.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login