'Wéér hetzelfde liedje, de koek is inderdaad op voor Wenger'
Burnley-thuis en ter afsluiting uitduels met Leicester City en Huddersfield Town. Nog drie - vrijwel nietszeggende - potjes in de Premier League, en het tijdperk van Arsène Wenger bij Arsenal zit erop. Na de uitschakeling van The Gunners door Atlético Madrid in de halve finale van de Europa League staan de Engelse media stil bij het bijzonder treurige afscheid van de Franse manager. De conclusie is vrijwel overal hetzelfde: het was weer eens hetzelfde liedje voor Arsenal, dat onder Wenger zwaar in het slop is geraakt.
Wat had hij het graag op een roze wolk afgesloten. Wenger was bijna 22 jaar de eindverantwoordelijke bij Arsenal, won in Engeland landstitels, FA Cups en Community Shields, maar één ding ontbrak op zijn indrukwekkende palmares: een Europese hoofdprijs. Dichterbij dan een verloren UEFA Cup-finale in 2000 en een zilveren Champions League-medaille in 2006 kwamen Wenger en Arsenal niet. In het laatste seizoen van de manager was de eindoverwinning in de Europa League een weergaloos slotstuk geweest. Met een finale in Lyon, tegen Olympique Marseille, had het eigenlijk niet symbolischer gekund voor de Fransman.
Door een 1-0 nederlaag bij Atlético (na een eerder 1-1 gelijkspel in Londen) spatte die droom donderdag in de halve finale uiteen. 'Er komt geen happy ending voor Wenger', concludeerde The Guardian dan ook. 'Wat voor hommages hij de komende dagen ook gaat krijgen bij Arsenal - een standbeeld misschien, of zelfs een tribune met zijn naam - het Arsenal-verhaal krijgt een voor Wenger onbevredigend einde. Zijn elftal kwam tekort tegen een topploeg, zoals zo vaak. Toen het laatste fluitsignaal had geklonken, was Wenger dan ook snel verdwenen.'
BBC Radio-analist en oud-spits Chris Sutton kwam tot eenzelfde conclusie. 'Het is zonde, het einde van een tijdperk, maar het is wéér hetzelfde liedje. Een goedkoop doelpunt doet Arsenal de das om, vervolgens kunnen ze zich niet echt terugknokken en is de eindpass telkens niet goed. Zo gaat het onder Wenger nu al járen. In zijn eerste seizoenen won Arsenal altijd toch wel, hoe dan ook. Met mooi voetbal of vechtvoetbal, het maakte eigenlijk niet uit. Maar nu is het allemaal maar zozo.'
The Sun kopte vrijdagochtend met 'Wenger Out', terwijl The Daily Star sprak van een 'Atléti-K.O.' voor Arsenal: een knock-out door de Spaanse vechtploeg. Sky Sports stipte hetzelfde pijnpunt aan als Sutton en The Guardian. 'Arsenal ploeterde zich naar een nederlaag, waarmee alle nare herinneringen aan de laatste seizoenen onder Wenger weer boven kwamen drijven. Een Europa League-eindzege had een prachtig einde voor hem kunnen zijn, maar - nog maar eens - een pijnlijke nederlaag in de finale was misschien passender geweest. In Europa worden de tekortkomingen van dit Arsenal wel héél erg duidelijk. Daarmee wordt bewezen dat de koek voor Wenger inderdaad op is.'
Roy Keane (Manchester United-icoon en analist voor ITV) ging vooral in op de erfenis die Wenger achterlaat. 'Hij verdient een beter afscheid, maar de spelers hebben vandaag gekregen wat zij verdienden: helemaal niets. Wenger mag trots zijn op wat hij heeft bereikt, uiteraard. Maar wat hij achterlaat voor de nieuwe manager is alles behalve een gespreid bedje. Dit Arsenal heeft verse spelers én meer karakter nodig. Ze zijn bizar ver verwijderd van Manchester City en staan ook nog eens mijlenver achter op Manchester United, Liverpool, Tottenham Hotspur en Chelsea.'
Krokodillentranen
Waar veel analyses na afloop gingen over het afscheid van Wenger, gaf voormalig verdediger Martin Keown vooral Mesut Özil een veeg uit de pan. Het Arsenal-icoon - die lang onder Wenger speelde - ging bij de BBC helemaal los over de Duitser, die in zijn ogen véél te weinig brengt. 'Het lijkt wel alsof die jongen af en toe eens een wedstrijdje uitkiest om zijn best te doen', doelt hij op een gebrek aan stabiliteit bij Özil. 'De grote spelers waar ik mee heb gespeeld, zoals Dennis Bergkamp en Thierry Henry, werkten ook hard voor de ploeg.' En dat doet Özil volgens Keown absoluut niet.
'Hij staat bijna met zijn handen in de lucht, zo van: Kijk dan, deze selectie is slechter dan ik. Iemand had hem al lang geleden eens flink door elkaar moeten schudden. Zijn ploeggenoten moeten uitleggen dat ze hard werken om hem te laten renderen, maar dat hij niet hard werkt voor de ploeg. Trouwens: ik durf te wedden dat hij dit weekend niet gaat spelen, door een of andere emotionele breakdown. Hoe vaak heeft hij zich dit seizoen niet ziek gemeld? Hij houdt mij niet voor de gek, hoor. Hij geeft gewoon niet alles voor de ploeg, was vandaag het shirt niet waard. Nu huilt hij krokodillentranen, maar ik trap er niet in.'
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login