Met de finale in Stockholm en ophef rond zijn afwezigheid in de nationale ploeg sloot Hakim Ziyech (24) een bewogen seizoen af. De middenvelder moest lang wachten op zijn transfer, onderging als speler een gedaantewisseling en zette Ajax naar zijn hand. Een openhartig betoog van een veelzijdige architect.
Met een mix van gevoelens voerde Hervé Renard vorige week een toneelstukje op. De Franse bondscoach van de Marokkaanse ploeg sprak schande van de afwezigheid van Hakim Ziyech in zijn selectie voor de (verloren) oefeninterland tegen Oranje. De middenvelder van Ajax bleek in januari nog niet goed genoeg. Renard had hem niet nodig voor de Afrika Cup, ook nadat de ene na de andere middenvelder was afgevallen. Het structurele negeren van de Marokkaan uit Dronten viel logischerwijs volledig verkeerd bij de speler. Hij twijfelde enkele jaren geleden tussen Nederland en Marokko, maar eenmaal als Leeuw van de Atlas verheugde hij zich op zijn eerste Afrika Cup. Renard liet hem echter op een pijnlijke wijze links liggen en de conclusie voor Ziyech was duidelijk: onder deze bondscoach wilde hij niet langer in actie komen. Toch voelde Renard zichzelf onaantastbaar. ‘Ik heb Hakim in mijn selectie opgenomen’, aldus Renard met gespeelde verbazing. ‘Vooral op basis van zijn optredens in de kwart- en halve finalewedstrijden met Ajax in de Europa League. Toen speelde hij echt ontzettend goed. Hij verdiende een selectie, maar hij is hier niet. En ik kan je niet vertellen waarom.’ Met die laatste opmerking laat Renard merken het recente verleden te zijn vergeten. In plaats daarvan richtte hij de pijlen op de speler. ‘In mijn ogen maakt hij een ontzettend grote fout.’ Ziyech zelf laat het allemaal gaan. Hij geniet van zijn vakantie, nadat hij in Zweden zijn ultieme bekroning had willen afdwingen. Zover kwam het niet. Manchester United bleek een maatje te groot. Ook Ziyech kon, in tegenstelling tot eerdere Europa League-duels, zijn stempel niet op de wedstrijd drukken.
Een lang en memorabel voetbaljaar is ten einde. Een seizoen vol intensiteit, met uiteenlopende emoties. De langverwachte transfer van FC Twente naar Ajax, zijn rol in zijn nieuwe omgeving, de tragiek rond de selectie van Marokko voor het toernooi om de Afrika Cup en de slotmaanden waarin hij dicteerde in Amsterdam. ‘Dit seizoen zal ik niet snel meer vergeten’, beaamt Ziyech. ‘Er is veel veranderd voor mij, maar het heeft allemaal geweldig uitgepakt.’ Om dat gevoel gedetailleerd onder woorden te brengen, leggen we hem vijf stellingen voor.
Er is veel veranderd voor mij, maar het heeft allemaal geweldig uitgepakt
Stelling 1: Ik ben bij Ajax een andere voetballer geworden
EENS
‘Absoluut. Ik ben dit seizoen een betere en completere voetballer geworden. Voordat mijn transfer naar Ajax rondkwam, sprak ik uitvoerig met Peter Bosz. Het was een open en goed gesprek, waarin de trainer precies aangaf wat hij van me zou verwachten. Dat ging niet alleen maar over balbezit en acties maken, maar ook over mijn inbreng bij balverlies. Het voelde als een nieuwe uitdaging, die ik graag wilde aangaan. Inmiddels kan ik stellen dat het mijn ogen heeft geopend. Mijn aanvallende inbreng was de afgelopen jaren ook bij mijn vorige clubs wel aanwezig, nu is het verdedigende werk erbij gekomen en bestaat mijn spel meer dan ooit uit een combinatie van beide. Ik stond daar bij Ajax vanaf de eerste dag voor open, wilde mezelf ontwikkelen en kreeg de perfecte begeleiding. Om steeds beter te worden, moest ik er ook geen moment nonchalant mee omspringen. Het was niet meer alleen maar een beetje mooi voetballen, nee, het harde werken werd ook dagelijkse kost. Dat zag je in mijn wedstrijden terug. Bij mijn vorige clubs, FC Twente en SC Heerenveen, was alles toch op balbezit gericht. Lekker aanvallen, acties maken, en vervolgens terugslenteren vanuit het strafschopgebied als de aanval voorbij was. Dat is nu echt ondenkbaar.
