Nu de roep om bezinning in het voetbal steeds luider klinkt, springt SC Freiburg eruit als voorbeeldclub. Geen krankzinnige uitgaven aan transfers, kiezen voor aanvallend voetbal, geduld hebben met trainers, werken aan een goede jeugdopleiding, slim scouten en je bewust zijn van je positie in de maatschappij. Peter Hyballa laat ons kennismaken met de revolutionaire intellectueel waarmee dit allemaal begonnen is.
Geen Jürgen Klopp, maar Volker Finke. Hoewel de keuze van Peter Hyballa voor de trainer waaraan hij een voorbeeld genomen heeft op het eerste oog verrassend is, verklaart hij zijn voorkeur voor de man die tussen 1991 en 2007 aan het roer stond bij Freiburg met een anekdote. Als student in Münster wordt Hyballa uitgenodigd bij Finke voor een verhaal in een trainersblad. De dan 25-jarige Hyballa kijkt zijn ogen uit. ‘Dat kantoor zag eruit als een studentenwoning. Alles lag door elkaar. De kamer was blauw van de rook en hij hield als levensgenieter ook van een wijntje. Waar ik bij was, maakte hij zijn assistent in een discussie helemaal af. Zo is Finke: luid, links en rebels.’
Samen met voorzitter Achim Stocker bouwt deze vrije geest in Duitsland een stabiele club op. Waar SC Freiburg bij de aanstelling van Finke een dorpsclub is die in de Tweede Bundesliga circa tweeduizend toeschouwers trekt, zijn de Zuid-Duitsers inmiddels een vaste waarde op het hoogste niveau en is zelfs verschillende keren Europees voetbal gehaald. Met Christian Streich, die onder Finke al actief was in de jeugdopleiding, heeft Freiburg wederom de langst zittende trainer in het Duitse voetbal.
Vijf manieren waarop Freiburg dankzij Finke een voorbeeld geworden is. ‘Clubs als NAC Breda kunnen veel van Finke leren. Iedere club van die omvang moet zich spiegelen aan Freiburg’, stelt Hyballa.
