Manchester City heeft geflikt wat geen enkele Engelse club ooit gepresteerd heeft door in één jaar de Community Shield, Carabao Cup, Premier League en de FA Cup te winnen. Het veroveren van die laatste prijs gebeurt met een 6-0 overwinning op Watford. Dat niemand meer verrast is door deze overmacht, is het meest absurde.
Want ga maar na. Als iemand twee jaar geleden had voorspeld dat een team in Engeland zijn vierde prijs in een jaar zou veroveren met een middenveld dat bestaat uit drie kleine spelmakers met Ilkay Gündogan (1,80 meter), Bernardo Silva (1,73) en David Silva (1,73), dan had hij daar flink geld mee kunnen verdienen. Zeker als hij had toegevoegd dat op linksback een nummer 10 zou staan - Oleksandr Zinchenko - die eigenlijk niet kan verdedigen en op huurbasis eerder niet goed genoeg was bevonden voor een basisplek PSV. En o ja, in de voorhoede staan met Riyad Mahrez en Raheem Sterling twee intuïtieve dribbelaars naast een diepe spits in de vorm van Gabriel Jesus.
Je zou het met recht een kamikazetactiek kunnen noemen, maar Pep Guardiola wint er alles mee. In het land van kick en rush lijkt iedereen dat inmiddels volstrekt normaal te vinden. Op zoek naar de redenen dat Manchester City spot met alle traditionele wetten van het Engelse voetbal in zes scènes.
Scène I
