Feyenoord leed afgelopen zondag tegen Vitesse alweer zijn zesde competitienederlaag, terwijl de ploeg vorig seizoen slechts twintig punten verspeelde. Hoe kan dat? VI zet alles eens op een rij.
Positiespel
Vanaf de middenlijn speelde Jens Toornstra de bal in één keer terug op Brad Jones, draaide zich om naar zijn medespelers en maakte snelle bewegingen met zijn duim tegen z’n vingers. De boodschap: Ik hoor niets, ik word niet gecoacht. Intussen was de Australische doelman er voor de zoveelste keer niet in geslaagd een medespeler te vinden. Zijn trap belandde op het hoofd van Vitesse-verdediger Matt Miazga, die op zijn beurt weer net wat scherper was dan Nicolai Jørgensen. Vitesse-Feyenoord in een notendop. De bekerhouder speelde scherper dan de landskampioen en won zodoende het duel met 3-1.
Er zit te weinig voetbal in Feyenoord. Geen gedachte, geen idee
Na afloop richtte alles zich op de oliedomme rode kaart van Bilal Basaçikoglu, die een halve meter voor de dug-out van Feyenoord met twee benen vooruit Thulani Serero torpedeerde. Met tien tegen elf, en later – nadat Tyrell Malacia als laatste verdediger de doorgebroken Roy Beerens had gevloerd – met zelfs een overtal van twee, besliste Vitesse de wedstrijd. ‘Je vraagt je af: waarom doet Bilal dat op zo’n moment?’, stelde Giovanni van Bronckhorst, ‘want tot die tijd was er voor ons in feite niks aan de hand geweest.’ Het was een analyse kort door de bocht van de Feyenoord-trainer.
Er léék tot de rode kaart voor Basaçikoglu niets aan de hand. Vitesse en Feyenoord hielden elkaar in evenwicht, dat klopte, maar is dat ‘niks aan de hand’? De landskampioen investeerde dit seizoen 26,5 miljoen euro in nieuwe spelers en hield de as Jones-El Ahmadi/Vilhena-Jørgensen in stand, maar wie Feyenoord zag spelen in Stadion Gelredome, zag geen beter voetballende ploeg dan Vitesse, dat ten opzichte van vorig jaar ook mutaties moest ondergaan en topscorer Tim Matavz miste vanwege een schorsing. ‘We doen nu net alsof dit een probleem van nu is’, zegt aanvoerder Karim El Ahmadi. ‘Vorig seizoen, toen we kampioen werden, speelden we echt niet iedere wedstrijd goed, hoor. Maar toen zat er wel een bepaalde overtuiging in de ploeg die momenteel ver te zoeken is.’
Conclusie: er zit te weinig voetbal in Feyenoord. Geen gedachte, geen idee. Wat wil de ploeg in balbezit? Waar en hoe begint de opbouw? Wat doen de backs, hoe beweegt het middenveld? Maar ook: hoe en waar zet Feyenoord druk bij balbezit van de tegenstander? ‘We zullen op het trainingsveld een oplossing moeten vinden’, stelt Steven Berghuis. ‘Je krijgt nu het idee dat spelers niet willen, dat er iets mis is met onze instelling. Ik zeg je: we willen allemaal, maar we kunnen voetballend het verschil niet maken.’