Pep Guardiola spot al ruim tien jaar met oude voetbalwetten. Dit seizoen lijkt de Manchester City-manager het wederom voor elkaar te krijgen - ondanks het ongelukkige 2-2 gelijkspel tegen Tottenham Hotspur - om een topdefensie neer te zetten zonder te kiezen voor verdedigende krachten. Tijd voor een diepere duik in de manier waarop de tacticus dat keer op keer voor elkaar krijgt.
In persconferenties van Pep Guardiola gebeurt het geregeld dat op een simpele vraag een intrigerend antwoord volgt. Dat zijn de momenten waarop de City-manager zijn schild van ingestudeerde replieken laat zakken en hij een inkijkje biedt in zijn gedachtenwereld.
Voor de thuiswedstrijd tegen Tottenham Hotspur krijgt een journalist dat voor elkaar door Guardiola te vragen of hij overweegt om Rodri en Fernandinho samen op te stellen. Om zo in topwedstrijden wat meer zekerheid in te bouwen.
Op het moment dat het woord zekerheid valt, krullen de mondhoeken van Guardiola omhoog en begint hij te lachen. ‘In mijn hele leven heb ik nooit geloofd dat je beter gaat verdedigen door meer defensieve, controlerende middenvelders op te stellen.’
Deze vraag prikkelt Guardiola, omdat het indruist tegen alles waar hij als trainer voor staat. Met een radicaal andere visie heeft Guardiola in acht van zijn tien seizoenen als eindverantwoordelijke de minste tegentreffers van de competitie gekregen. Hij heeft een Champions League gewonnen met middenvelder Yaya Toure in het centrum van de defensie en dat kunstje twee jaar later herhaald met Javier Mascherano. Hij heeft verdedigende records in de fysiek sterke Bundesliga verbroken met de kleine Joshua Kimmich op die plek. Nu domineert hij de Premier League met aanvallende middenvelder Oleksandr Zinchenko als linksback. Dus voelt Guardiola het als zijn taak om een misverstand uit de wereld te helpen: beter verdedigen doe je niet door meer verdedigers op te stellen.
De toelichting van Guardiola op zijn standpunt luidt als volgt: ‘Natuurlijk kunnen de specifieke kwaliteiten van Fernandinho en Rodri ons verdedigend helpen. Maar misschien verliezen we dan de kwaliteit, de kleine beslissingen, om verder naar voren te spelen en aan te vallen. Dat is de balans die we moeten vinden gedurende het seizoen. Vorig seizoen hebben we de lastigste wedstrijden aan het einde van het seizoen, tegen Manchester United en tegen Tottenham Hotspur, zonder Fernandinho gespeeld. Dan stond alleen Ilkay Gündogan daar. Toen waren we ongelooflijk solide en hebben we bijna niets weggegeven. Terwijl alleen Gündogan daar stond.’
Vlak daarvoor heeft Guardiola in een paar bondige zinnen uitgelegd hoe Manchester City dit voor elkaar heeft gekregen. ‘In onze speelwijze speel je beter door beter te spelen met de bal. Door ons daar allemaal aan over te geven. Door allemaal te vechten als we de bal niet hebben. Als wij op ons best verdedigen, dan zijn daar dus elf redenen voor.’
Dat klinkt interessant, maar het is erg abstract. Daarom zoomen we tijdens het duel met Tottenham Hotspur in op de drie fundamentele elementen die Guardiola hier benoemt.
