In mei 2017 was Ajax nog een voorbeeldclub die toonde dat met beleid en visie zelfs in Europa succes kon worden geboekt. Enkele maanden later waren de Amsterdammers uit ieder Europees toernooi gekieperd en in de Eredivisie werden ze meteen op flinke achterstand gezet door PSV. Marcel Keizer had het erg lastig om Peter Bosz te doen vergeten en is donderdag, na een dienstverband van nog geen half jaar, zelfs op non-actief gesteld. Een VI-analyse in september van dit jaar bracht vier oorzaken aan de oppervlakte die hebben bijgedragen aan dit snelle verval.
Na 22 minuten kreeg Kasper Dolberg het seintje dat hij kon gaan warmlopen en acht minuten later stond hij al aan de zijlijn om in te vallen. Het was aanvankelijk de bedoeling dat hij in de ploeg zou komen voor linksback Mitchell Dijks, maar door een blessure werd het Matthijs de Ligt. Dat maakte in principe weinig uit. Het bleef een aanvaller voor een verdediger. 4-3-3 werd 3-4-3. Marcel Keizer stuurde zondag voor het eerst dezelfde basisopstelling het veld in als de voorgaande wedstrijd, maar na twintig minuten had hij blijkbaar al spijt van die keuze.
Het is nog maar korte tijd geleden dat de leiding van de club trots de opvolger van Peter Bosz presenteerde. Een trainer-coach zonder een rijk en succesvol verleden maar wel iemand met het DNA van Ajax. Dat had hij namelijk eerder bewezen in de Jupiler League bij Jong Ajax. Kiezen voor één duidelijk concept, jonge spelers klaarstomen en beter laten worden. Dat kan toch ook in de Eredivisie en de Champions League? Hoe makkelijk kan het zijn?
Niet zo makkelijk dus….
Drie maanden later ligt Ajax uit de Champions League en de Europa League, terwijl de ploeg na de 1-2 nederlaag tegen Vitesse van afgelopen zondag inmiddels is weggezakt naar een zevende plaats op de ranglijst van de Eredivisie. Van de zes competitieduels werden er slechts drie gewonnen, terwijl er ook niet gezegd kan worden dat daar op papier een topwedstrijd tussen zat.
Op 24 mei speelde Ajax de finale van de Europa League. Toen toonde de club aan de wereld dat het met een overwogen aankoopbeleid en een bloeiende jeugdopleiding nog steeds mogelijk was om de door geld beheerste wereld van het topvoetbal te verrassen. Vijf maanden later is de club in zo een diep gat weggezakt dat zelfs op nationaal niveau de top uit het zicht dreigt te raken. Is dat een incident? Of was juist die finale in mei een incident? En vooral: hoe is dat mogelijk? Hoeveel fouten zijn er dan gemaakt?
