In de serie De Tekentafel blikt VI PRO vooruit op de tactische mogelijkheden van de Europese topclubs. Vandaag: Juventus. De Oude Dame heerst in eigen land, maar heeft in de laatste topjaren van Cristiano Ronaldo véél grotere plannen. De nieuwe club van Matthijs de Ligt heeft de ogen gericht op eindwinst in de Champions League. Een doelstelling die het met een geheel vernieuwde speelstijl hoopt te bereiken.
Veranderingen
Juventus won in 2018/19 voor de achtste (!) keer op rij de landstitel. Toch was er in Turijn, ondanks de Serie A-eindzege, sprake van een mislukt seizoen. Voor het tweede jaar op rij strandden de Bianconeri in de kwartfinale van de Champions League, en voor het eerst in vijf seizoenen tijd maakte de landstitel geen deel uit van een binnenlandse dubbel. Het feit dat Juve in Europa strandde tegen het 'nietige' Ajax en in de beker tegen new kid on the block Atalanta Bergamo, werd als onnaceptabel ervaren in Turijn.
In goed overleg gingen Juventus en trainer Massimiliano Allegri na vijf seizoenen uit elkaar. En gezien het profiel van zijn vervanger, Maurizio Sarri, lijkt de Italiaanse grootmacht bereid te veranderen van stijl - ondanks de aanwezigheid van vele veteranen in de selectie. Waar Allegri zich het best laat omschrijven als een tactische kameleon, een meesteraanpasser, is Sarri een trainer die een zeer specifieke speelstijl voorstaat. Maniakaal is de voormalig bankier dagelijks bezig om zijn soort combinatievoetbal te perfectioneren. Na een succesvolle periode bij Napoli en een wisselvallig seizoen bij Chelsea heeft Sarri in Turijn de beschikking over de beste selectie uit zijn trainersloopbaan.
Maar probleemloos is de beginperiode van de markante tacticus niet. Juventus heeft met Matthijs de Ligt deze zomer weliswaar een jonge ster aan de selectie toegevoegd, iets wat het werkelijk nodig had, maar is aan de verkoopkant nog lang niet klaar. De huidige A-groep is té groot. Sarri was onlangs duidelijk in zijn bewoordingen: 'We moeten nog zes spelers verkopen, zo simpel is het. Het liefst behoud ik ze allemaal, maar helaas hebben we bijna geen spelers uit eigen jeugd bij Juventus. Die mogen er als extra bij op de lijst, maar ik heb maar één speler uit de eigen jeugd. Dat betekent dat onze volledige Champions League-lijst zal bestaan uit 22 spelers met drie keepers. Daardoor moeten er knopen doorgehakt worden op de transfermarkt.'
De grootste naam die deze zomer leek te vertrekken uit Turijn was Paulo Dybala, die sinds de komst van Ronaldo geen schim meer is van de sterspeler van een paar seizoenen terug. Maar een vertrek van de 25-jarige Argentijn lijkt uitgesloten, nu de transferdeadline voor Premier League-clubs is verstreken, en het aantal clubs dat zich het riante salaris van Dybala kan veroorloven daardoor flink geslonken is.
Op het middenveld lijken er een paar spelers te zullen vertrekken. Juventus deed uitstekende zaken door Adrien Rabiot (Paris Saint-Germain) en Aaron Ramsey (Arsenal) transfervrij vast te leggen, maar door hun komst bulkt de selectie van spelers voor het middenrif. Sami Khedira en Blaise Matuidi, metervreters die beiden al hun 32ste verjaardag hebben gevierd, lijken logische vertrekkandidaten, evenals er veel interesse is voor de oerdegelijke Emre Can (25).
De belangrijkste speler die uit Turijn vertrok deze zomer is voorlopig rechtsback João Cancelo, die naar Manchester City ging in een ruildeal voor de Braziliaanse rechtsachter Danilo. De verkoop van tienertalent Moise Kean aan Everton is daarnaast verrassend te noemen.
