Speciaal voor deze periode zijn we in ons rijke archief gedoken en vonden we de mooiste verhalen die rond de Feestdagen werden gepubliceerd. In deze aflevering, uit december 1974: niet een terugblik op de verloren WK-finale of een verhaal over het einde van het gouden Ajax-tijdperk, maar een reportage waar de lezer en ook de fotograaf soms rooie koontjes van kreeg. In het spoor van de 25-jarige Johan Derksen. Iets minder getalenteerd dan generatiegenoot Willem van Hanegem of die andere Johan, maar zeker niet minder eigenzinnig en kleurrijk.
VI-verslaggever John Linse vertelt: Johan Derksen, journalist, vrijgezel, parttime-voetballer bij Veendam. Onderwerp: het leven van een semi-prof. Met die schamele gegevens en dat rekbare uitgangspunt verscheen ik op 31 oktober in Veendam. Vier dagen later nam ik weer afscheid van Oost-Groningen. Vermoeid, maar opgewekt. En met veel informatie, indrukken en ervaringen.
De seksboerderij is geen succes. De vrouwen zijn van betrekkelijk laag kaliber en wensen niet als achtergrond van een foto te dienen. Blijken overdag keurige huismoeders te zijn
Vier dagen lang bewoog ik me volgzaam in het kielzog van Derksen. De intensieve tocht voerde langs redactielokalen, kleedkamers, een seksboerderij, trainingen, een persconferentie, het Zuidlaarder amusement, een spelersbespreking, de Asser stamkroeg, een wedstrijdvoorbereiding, de etagewoning en het duel tussen Veendam en Volendam. Daar tussendoor gesprekken over de voetballerij en al haar aspecten. Derksen praat eerlijk en openhartig over: trainers, bestuurders, collega’s, zijn ambities, zijn relatie tot vrouwen, een falende clubarts, een publiciteitszieke clubarts, doping en nog meer. Vier dagen Johan Derksen. Of: voetbal vanuit een andere invalshoek.