Het is de zomerparade van de voetballerij. De profclubs die ter voorbereiding op het nieuwe seizoen de provincie opzoeken en zich laten zien aan boeren, burgers en buitenlui. VI gaat mee van gewest naar gewest, over velden en langs feesttenten.
Breuer in Oranje
‘Willen de Sparta-reserves de cricketpitch verlaten? Dank u wel.’ De oproep klinkt uit de speakers van de Rotterdamsche Cricket- en Voetbalvereeniging VOC, in het lommerrijke stadsdeel Hillegersberg. Hier maken bakfietsmoeders de dienst uit in de winkelstraten, gaan de biologische broden à vijf euro per stuk over de toonbank en verkoopt de slager bij barbecuetemperaturen meer ossenhaasjes dan hamburgers. Dit is Rotterdam op zijn Amsterdamst.
Vanavond wordt hier de Dino-derby van Rotterdam afgewerkt, de oudste club van de stad (Sparta uit 1888) tegen het zeven jaar jongere VOC. Juist voor de Spangenaren is het thuis-komen in het noorden van de Maasstad. De aantrekkingskracht van Sparta reikt tegenwoordig namelijk slechts tot de poorten van Het Kasteel. Want wie de gordijnen van het schitterende stadion van de club uit Rotterdam-West opzij schuift, ziet een buurt die niet meer van dezelfde allure is als haar beroemdste bewoner. De trotse traditieclub van Rotterdam huist tussen de belwinkels en kebabzaken. Maar in Hillegersberg zijn de heren van Sparta, Jules Deelder en Leo Beenhakker incluis, terug op stand.
Het is de basis voor een atypisch avondje pezen. Uit de speakers geen Hollandse hosmuziek van het kaliber hoppa en we drinken er nog een, maar loungeklanken die je normaal hoort in strandtenten waar je voor minder dan honderd euro geen fatsoenlijke fles wijn op tafel krijgt. Langs de lijn jasjes en kraagjes in plaats van shirtjes en sjaaltjes. In de kantine kun je terecht voor een versie smoothie met een broodje carpaccio.
Dat Alex Pastoor het uitstekend naar zijn zin lijkt te hebben hier aan de Hazelaarsweg zal u niet verbazen. De trainer van Sparta trippelt ijverig rond, niets wat hem ontgaat. De warming-up, de meetapparatuur langs de lijn, ja, zelfs het wolkendek ondergaan zijn keurende blik. Wanneer inspecteur Pastoor een half uur voor aanvang plots nattigheid voelt, kijkt hij haast beledigd naar boven. Zijn ideale wereld is er een zonder variabelen.
Gerelateerde artikelen