Dat een derby geen normale wedstrijd is, was zondag goed te zien toen FC Twente en Heracles Almelo het tegen elkaar opnamen. De thuisploeg wankelde in de eerste helft, maar won na een cruciaal eigen doelpunt zowel de sportieve als de mentale strijd. ‘De tweede helft werd mede mogelijk gemaakt door Heracles.’
Het contrast had bijna niet groter gekund, zondagmiddag in De Grolsch Veste. Rond een uur of drie klinkt er gemor vanaf de tribunes, soms zelfs gefluit. FC Twente zit niet lekker in de wedstrijd en rivaal Heracles Almelo groeit er juist meer en meer in. Zo’n anderhalf uur later staan de mensen op de banken, klappend en juichend voor de thuisclub. Het gemor is verdwenen en het enige gefluit dat nog te horen is, is van de vogels. Op het scorebord staat een afgetekende uitslag: 5-0. Een evenaring van de grootste derbywinst ooit voor de club uit Enschede. Twente wint niet alleen de sportieve strijd, maar ook de mentale. Juist dat laatste blijkt zondag cruciaal in de derby van het oosten.
Het is overigens wel de vraag in hoeverre de wedstrijd tussen Twente en Heracles een echte derby is. Normaal gesproken gaat het om haat en nijd over en weer, een verhitte strijd op het veld die - als het even kan - ook gelijkwaardig is. De afgelopen jaren krabbelde Twente weer op na de degradatie naar de Eerste Divisie en inmiddels is de club uit Enschede weer een volwaardige subtopper.
Ook Heracles daalde onlangs af, maar keerde net zo snel weer terug en probeert sindsdien de vertrouwde plek in de middenmoot te behouden. Voor de mensen in Almelo gelden de wedstrijden tegen Twente als een echte derby: die duels móéten gewonnen worden. Andersom is dat lang niet altijd zo. Natuurlijk is het leuk als Heracles wordt verslagen, maar in Enschede wordt de derby meer gezien als ‘een van de 34 wedstrijden’. Daar komt nog bij dat Twente en Heracles een gezamenlijke jeugdopleiding hebben en op bestuurlijk niveau goed met elkaar kunnen opschieten.
