.jpg)
De strijd tegen alvleesklierkanker bleek voor Gianluca Vialli een oneerlijke strijd. De Italiaanse spits van weleer overleed veel te vroeg op 58-jarige leeftijd. Een blik op het markante leven van een doelpunten- en grappenmaker.
Twee jaar geleden werd alvleesklierkanker geconstateerd bij Vialli. In april 2022 werd hij genezen verklaard, maar de strijd bleek toch niet gestreden. In december kwam naar buiten dat Vialli vanwege zijn ziekte moest stoppen met zijn functie als teammanager bij de nationale ploeg, daarna is het snel bergafwaarts gegaan met Vialli. Een ding kunnen we wel alvast stellen: de spits leidde een mooi leven.
Vialli maakte in de jaren tachtig naam in de voetbalwereld, zij aan zij met jeugdvriend Roberto Mancini zette hij Sampdoria (terug) op de kaart en maakte hij indruk op het EK in 1988. In het seizoen 1990/91 werd Sampdoria voor het eerst in de clubgeschiedenis kampioen. Vialli mocht zichzelf met negentien doelpunten topscorer noemen, zijn goede vriend Mancini kwam tot twaalf doelpunten. Kampioen worden in die tijd was een bijna onmogelijke opgave, gekeken naar het AC Milan van die tijd. Onder aanvoering van het Nederlandse trio Marco van Basten, Ruud Gullit en Frank Rijkaard heerste AC Milan. Franco Baresi, Paolo Maldini, Carlo Ancelotti, Roberto Donadoni of Mauro Tassotti benoemen we dan nog niet eens.
Maar het Sampdoria van de doelpuntentweeling werd kampioen. De twee voelden elkaar aan zoals Johan Cruijff en Piet Keizer, zoals Dwight Yorke en Andy Cole, zoals Edin Dzeko en Grafite, zoals Dirk Kuijt en Salomon Kalou. 'Ik kon als diepste spits spelen met Roberto achter me, en als het niet lukte draaiden we de rollen gewoon om. Het maakte ons niet uit wie scoorde. Die relatie ontstond heel natuurlijk.' De goede relatie bleven Vialli en Mancini houden, tot het bittere eind. Mancini moet weer afscheid nemen van een boezemvriend, in december overleed Sinisa Mihajlovic.
Bij Sampdoria maakte(n) Vialli (en Mancini) hoogte- en dieptepunten mee. De landstitel uit 1991 is al benoemd, maar een jaar later was Ronald Koeman verantwoordelijk voor een van de pijnlijkste momenten uit de clubgeschiedenis van Sampdoria. Vialli, ook dat seizoen op dreef voor het doel, lukte het niet om in honderd minuten tot scoren te komen tegen Barcelona. Hij werd gewisseld en nog geen kwartier later sloeg de kanonskogel van Koeman in.
De Europa Cup I-finale van 1992 werd afgewerkt op Wembley, wat in retroperspectief voor een extra mooi moment zorgde tijdens het EK van 2021. Mancini had als bondscoach Vialli bij de selectie gehaald, de spits had afleiding nodig in de strijd tegen kanker. Vialli had dat verzetje inderdaad nodig, maar was vooral blij om weer met Mancini te werken. Alle emotie kwam eruit op 11 juli 2021, toen Italië in de moeizame finale tegen Engeland de penalty's beter nam en Europees kampioen werd. Anderhalf jaar later moest Vialli zijn taken als teammanager neerleggen. Wat kan de tijd toch snel gaan.
