Na zijn vertrek stond hij nooit meer in VI, tot vandaag, op zijn 75ste verjaardag. Nog één keer Johan Derksen, over voetbal, muziek, televisie, politiek en het leven.
Dit verhaal is afkomstig uit het VI-weekblad. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat!
De boeken die hem gezelschap hielden in zijn kantoor bij Voetbal International, staan nu op alfabetische volgorde gerangschikt in een tuinvilla in Grolloo, kaarsrecht, zoals het televisiefenomeen dat graag ziet. Hij neemt een espressootje, net als toen, en steekt maar weer eens een sigaar op. ‘Old habits’, zegt Johan Derksen, jarenlang hoofdredacteur, maar vooral gevreesd columnist van Voetbal International. Een interview ter ere van zijn 75ste verjaardag? ‘VI is altijd welkom, maar als jullie niet waren gekomen, voelde ik me niet gepasseerd.’
Van harte.
Johan Derksen: ‘Vijfenzeventig jaar, het zegt me niks. Ik vier het niet, het wordt een dag als alle anderen. Ik laat de hond uit, daarna lees ik de kranten en bereid ik me voor op Vandaag Inside, vervolgens neem ik een paar uur radio op en dan staat chauffeur Plug alweer voor de deur om me naar Hilversum te rijden. Ik heb Jan Hillenius, de eindredacteur, gevraagd niet te veel aandacht te besteden aan mijn verjaardag, maar ik weet zelf ook wel dat ’t een illusie is. Ze zullen wel wat gaan doen, iets in hun ogen geks of ludieks. Het moet leuk zijn, hè, maar van mij hoeft het niet. Jullie weten toch dat ik niet van de feesten en partijen ben.’
Het is toch een mijlpaal?
‘Nou, jullie zijn er drukker mee en Dennis Jansen, natuurlijk, de ijverigste showbizz-verslaggever van Nederland. Die jongen deed jarenlang voetbal, maar heeft het nu naar zijn zin in dit wereldje. Ik durf te zeggen dat het best een leuk metier is, alleen moet je je wel druk willen maken om Waylon, de familie Hazes en mijn verjaardag.’
VOETBAL INTERNATIONAL
Ruim 39 jaar van zijn leven gaf hij aan VI, waar hij begon als verslaggever en stopte toen hij de baas was. Hij groeide uit tot de meest gelezen columnist in voetballand, niet door zijn stijl – ‘vierwoorden-zinnetjes’ – maar wel omdat hij die opschreef met een scheermes.
‘Dertig jaar geleden was ik de Angela de Jong van VI, ik tikte gewoon op wat ik van mensen vond. Woensdag was beldag, dan kregen de meiden voorin de slachtoffers aan de lijn. Ik heb boycotten gehad van Piet de Visser, van Roda JC en ik mocht vijf jaar niet bij SC Heerenveen komen, omdat ik had geschreven het storend te vinden dat Annie, de vrouw van voorzitter Riemer van der Velde, in een soort persconferentie haar mening gaf over het spel van de ploeg. Ik stelde dat ze beter op zaterdagmiddag op een weiland met wat gereformeerde meisjes een balletje door een korf kon gooien. Na twee jaar belde Riemer, waarom ik niet meer kwam kijken? Was de ijverige secretaris van de club vergeten mijn boycot aan hem door te geven.’
Gerelateerde artikelen
