Als talent bij NEC leek de voetbalwereld aan de voeten van Jayroy Grot te liggen. Hij maakte als jeugdinternational een spectaculaire transfer naar Leeds United. Via tussenstops in Nederland, Duitsland en Denemarken bracht zijn loopbaan hem de afgelopen twee jaar in Japan. Een route die hij zelf nooit had kunnen voorspellen, maar na een donkere periode realiseert hij zich dat een profbestaan ook zo voorbij kan zijn.
Nadat Grot een tijdje heeft verteld over zijn achtbaanrit door de voetbalwereld, zegt hij ineens: ‘Ik ben door de jaren heen wel wat realistischer naar het voetbal gaan kijken.’ Hij denkt even na: ‘Door die bacteriële infectie besef ik dat het ook zo over kan zijn. Sindsdien ben ik blij dat ik überhaupt nog kan voetballen.’
Talent
In 2015 staat er een opvallende verschijning langs de lijn bij NEC, een tiener met het postuur van LeBron James maakt zich op voor zijn debuut in De Goffert. Grot krijgt vervolgens onder Ernest Faber regelmatig minuten, waarna hij een seizoen later te maken krijgt met Peter Hyballa. Grot kan een lachje niet onderdrukken: ‘Laten we het een leerzame periode noemen.’
Onder Hyballa moest Grot zijn strepen weer opnieuw verdienen. ‘Ik had al op jonge leeftijd tatoeages en liet mijn haar toen straighten’, herinnert Grot zich. De inmiddels 26-jarige aanvaller weet nog goed dat de Duitse trainer op een dag tegen hem uitviel. ‘Denk je nou dat je een superster bent?’, imiteert Grot de woorden van zijn oude trainer. ‘Ik zag er misschien zo uit, maar gedroeg me helemaal niet zo. Dat was even schrikken voor mij. Ik dacht: Wat gebeurt hier allemaal?’
'Toen dacht ik: Dan zal ik je laten zien dat ik een superster ben'
Grot voelde zich in eerste instantie een beetje gekleineerd, maar de aanpak van zijn trainer wierp wel zijn vruchten af. ‘Toen dacht ik: Dan zal ik je op het veld laten zien dat ik een superster ben.’ Grot weet nog goed dat het een roerig seizoen was bij NEC. Op een dag drongen supporters zelfs de kleedkamer binnen om de spelers toe te spreken. ‘Als jonge jongen dacht ik dat het een beetje bij degradatievoetbal hoorde. Achteraf bleek dat niet helemaal normaal te zijn.’
Leeds aan de lijn
Grot kon uiteindelijk niet voorkomen dat NEC afdaalde naar de Keuken Kampioen Divisie, maar de 1 meter 93 lange jongeling had persoonlijk dusdanig indruk gemaakt dat Leeds United hem naar het Championship haalde. ‘Supervet natuurlijk’, blikt hij terug. ‘Mijn hele familie was zo ongelooflijk trots. Het was echt een heel mooi moment in ons leven.’
In die periode was Grot een vaste klant bij de jeugdteams van Oranje en deelde hij daar het veld met spelers als Matthijs de Ligt, Noa Lang, Teun Koopmeiners en één keer met Frenkie de Jong. ‘Bij Frenkie dacht ik wel meteen: Deze jongen heeft andere kwaliteiten dan alle anderen. Hoe hij toen al dribbelde, hij was bijna niet van de bal te krijgen. Zo’n sublieme techniek, overzicht en gevoel voor passes. Heel mooi om van dichtbij te zien.’ Hij schiet in de lach: ‘Ik begreep wel dat hij later die mooie stappen heeft gemaakt.’
'Ik voelde me op een gegeven moment heel erg klein op het veld'
Zelf probeerde Grot zijn weg te vinden in het loodzware Championship, waar hij week in week uit duelleerde met – zelfs vergeleken met hem – gigantische spelers. ‘Het ging zo snel dat ik er niet eens bij stil kon staan’, vertelt hij. ‘Ik tekende op donderdag en zat op zaterdag al bij de wedstrijdselectie.’ Hij vergeet nooit meer dat hij het voor 31 duizend toeschouwers in de FA Cup opnam tegen Leicester City, dat kort daarvoor kampioen was geworden in de Premier League. Ineens stond hij op het veld tegenover spelers als Jamie Vardy en Riyad Mahrez. ‘Zelf vocht ik duels uit met Harry Maguire. Vet, toch?’
