In Brazilië noemden ze hem vol vertedering O Baixinho, Het Kleintje, als hij weer eens op magnifieke wijze voor ze had gescoord. In Eindhoven en omstreken drukten ze hem na elke van zijn vele doelpunten in vijf seizoenen PSV stevig aan hun borst en zongen ze bijna zijn volledige naam: Ro-mááário dééé Sou-za Farííía. Maar zelfs in zijn beste jaren was hij net zo lief Toddy, als hij weer Carioca onder de Carioca’s is.
Of ‘gewoon Romário’, zoals hij het zelf beschrijft wannneer Voetbal International in maart 1991 vijf dagen lang met hem mag optrekken tijdens een kort intermezzo in zijn Rio de Janeiro. In Nederland kan hij zelfs hele wedstrijden lang afwezig lijken, laat staan buiten de lijnen als hij het liefst slaapt. Maar thuis, onder het toeziend oog van het Christusbeeld op de imposante Corcovado, ontwaakt de PSV-spits, en gutst bij VI-redacteur Frans van den Nieuwenhof en -fotograaf Focko van Dantzig soms het zweet over de rug om hem bij te kunnen benen. Want op en rond de stranden van Rio lééft Romário.
De man die zijn dagen in Eindhoven doodt met veel slapen (veertien uur per dag) en veel doelpunten (71 stuks in 72 officiële wedstrijden) is in zijn geboorteplaats een totaal ander mens
In aflevering 5 van de VI PRO-serie Historisch Interviews kun je weer flarden zien van de werkelijke mens die schuilgaat achter de soms even onhandelbare als geniale aanvaller. Anno 2020 is Romário politicus in de staat waar hij 54 jaar geleden als armoedzaaier ter wereld kwam. Twee jaar geleden stelde de wereldkampioen en Gouden Bal-winnaar van 1994 zich namens het centrum-rechtse Podemos zelfs verkiesbaar als gouverneur van Rio de Janeiro. Hij werd vierde.