Een paar minuten voor het einde van het voetbalseizoen stond bij PEC Zwolle-FC Twente een meisje met twee vlechten met een bord te hannesen. Het was geen vrouwelijke vierde man, geen hooligan, geen serveerster van een Grieks restaurant. Het was een dochter van Bram van Polen, die haar vader tijdens zijn laatste wedstrijd van het veld mocht roepen.
