Eigenlijk had ik het op deze plaats willen hebben over de rode kaart voor Hirving Lozano, over de actie van Klaas-Jan Huntelaar, over de videoscheidsrechter, over het Calimero-gedrag in Kerkrade of over de veel bekritiseerde maar realistische opvattingen van Phillip Cocu. Maar toen ik op mijn laptop nog eens de stand van de Eredivisie bekeek, besefte ik dat dit volledig onterecht zou zijn.
Er zijn een paar mensen die in de schaduw van de topclubs, die alle publiciteit wegkapen, ontzettend goed werk verrichten. We mogen zo langzamerhand de schijnwerpers eens gaan draaien richting Mitchell van der Gaag en Maurice Steijn. Het is toch heel bijzonder hoe betrekkelijk eenvoudig zij Excelsior en VVV-Venlo in de Eredivisie houden. Er wordt in Nederland al jaren veel gepraat over winnen, overleven. Over ons voetbal dat moet vernieuwen. We weten niet precies hoe. Terwijl deze trainers wekelijks in de praktijk laten zien dat ze met zeer beperkte middelen bijzondere prestaties leveren.
