Afgelopen weekend keek ik negen uur lang naar Nederlands voetbal en dat leidde tot het volgende inzicht: Nederland mist een motherfucker. Een zuigertje. Een dolende ziel. Een geniale matennaaier. Nederland mist een onredelijke gek, een egoïstische klootzak, een voetballer die zó goed is dat hij overal schijt aan kan hebben. Goedbeschouwd hebben we die ook nooit gehad. In Nederland hebben we wel altijd kolderieke, krankzinnige voetballers gehad, maar helaas werd die eigenschap nooit gecombineerd met totale narcistische gekte.