Een trainer moet de suggestie wekken dat hij nutteloos is. Dat het de spelers zijn die voor de resultaten zorgen. Daarvoor heeft hij één machtsmiddel: de opstelling. De eerste elf op het wedstrijdformulier zijn de heilige graal van elke coach.
Nergens anders is dat dit seizoen beter zichtbaar dan bij Real Madrid. In november nog een dolend elftal zonder enige samenhang dat zo vanuit het café het veld leek op te stappen. Kijk een duel uit die periode terug en verbaas je over de chaos bij balverlies, het gebrek aan ideeën bij balbezit en de algehele uitstraling van het team. Woorden als lamlendig, uitgeblust en volgevreten vielen. Het is niet gemakkelijk om een ploeg die drie jaar op rij Champions League heeft gewonnen gretig en scherp te houden. Dan kun je als trainer eisen dat iedereen er vanaf het begin bovenop klapt, maar een elftal heeft een eigen waarheid. Dat zijn de spelers die op het veld staan. Wanneer Gareth Bale drie keer blijft staan na een afgeslagen aanval en zo zijn middenveld en verdediging in gevaar brengt, is er slechts één remedie. Iemand opstellen die wel eerst aan zijn ploeggenoten denkt en pas daarna aan zichzelf.