De prachtige wedstrijd die PEC Zwolle en PSV afgelopen zondag speelden, legde veel bloot. Onder meer het verschil tussen Ron Jans en John van ’t Schip. Zij schoven die avond allebei aan in Studio Voetbal. Normaal gesproken vind ik dat geen goed idee. Jans, met al zijn belangen bij FC Groningen, lijkt mij automatisch ongeschikt als analyticus, zoals Ruud Gullit een lachwekkende analyticus is bij Rondo van Jack van Gelder. Er speelt in alle gevallen te veel voetbalpolitiek op de achtergrond.
Dat merk je aan Ron Jans als hij iets over wedstrijden van toekomstige tegenstanders moet zeggen. Te voorzichtig. Vergelijk het maar met een moeder die vreselijke dingen zegt over de ex-vriend van haar dochter. ‘Ik vond hem een pauper. Hij stonk ook. Naar domheid. Oh, meid, wat ben ik blij dat je van die jongen af bent. Zijn ogen zaten te dicht bij elkaar. Ik dacht, toen ik hem voor het eerst zag, dat hij ongelukkig was. En die Bill Cosby-truien van hem. Wat een opluchting! Nooit meer in zijn stank zitten tijdens het kerstdiner.’