Mark Parsons begon als bondscoach van Oranje met het missen van zijn vlucht en daarmee een paar trainingen. Sindsdien horen zelfs de niet-volgers van het vrouwenvoetbal verhalen over de mismatch tussen de vaste kern en deze Engelse trainer.
Je mag de vrouwen niet met de mannen vergelijken, maar als Louis van Gaal veertien dagen voor het WK in Qatar met het Nederlands elftal een wanprestatie levert en met 5-1 verliest van Engeland, gaan alle alarmbellen af. Bij de vrouwen is het geen crisis. Zo is de sfeer ook niet onder de meeste volgers. De marketingmachine doet zijn werk: het moet positief blijven. Sherida Spitse speelde haar 200ste interland, een geweldige mijlpaal, en mocht als eerbetoon aanvoerder zijn. Zulke sentimenten zijn blijkbaar belangrijker dan de uitvoering in een serieuze oefenwedstrijd, kort voor het begin van het EK, waarop Oranje nota bene haar titel verdedigt. De falende internationals stonden nog wel schuldbewust voor de camera, na de afstraffing in Leeds. Het moest allemaal beter en ze hebben nog twee weken. Het is voor Parsons te hopen dat ze er zelf in geloven.