Met één teen buitenspel staan, of met het topje van je neus. Sinds de VAR over de schouder van de scheidsrechter meekijkt, is dat al regelmatig letterlijk het geval geweest. Als de lijnen tenminste ver genoeg uit elkaar staan om het nog te kunnen beoordelen met het menselijke oog. De regel blijft voor zoveel opschudding zorgen dat her en der al de conclusie is getrokken dat-ie ‘stuk’ is. Arsène Wenger vindt het hoog tijd om in te grijpen.
‘Het was geen buitenspel, ze gebruikten de verkeerde hoek.’ In september sloot Erik ten Hag zich aan in de lange rij trainers die hardop een VAR-beslissing in twijfel trekken. Vlak voor het einde van Arsenal-Manchester United was Alejandro Garnacho de diepte ingestuurd. De jonge Argentijn rondde bekwaam af en The Red Devils vierden de 1-2 voorsprong en aanstaande overwinning. Totdat de Video Assistent Referee ingreep en met de befaamde/beruchte lijnen aangaf dat Garnacho nét buitenspel had gestaan. Dat Arsenal in blessuretijd ook nog eens een 3-1 zege forceerde, maakte bij Ten Hag en consorten dusdanig veel frustratie los dat zelfs de lijnen van de VAR voor hen geen exacte wetenschap meer waren.
Wat ze ook niet zíjn als de situatie too close to call is, zo werd afgelopen weekend weer duidelijk. Hoezo besliste de assistent-scheidsrechter uiteindelijk dat de 1-1 van Saïd Hamulic tegen Ajax werd geannuleerd vanwege buitenspel? Niet alleen de Vitesse-spits zette voor de zoveelste keer zijn vraagtekens bij die (officiële) gang van zaken.
Flagrante fouten waarvoor Wamberto nog een soort van symbool staat, worden niet meer gemaakt. Maar of Arsène Wenger nu dé oplossing biedt...
Deels veroorzaakt door de enorme belangen die op het spel staan, is het elk weekeinde weer hetzelfde liedje. Schieten trainers en spelers giftige pijlen af op de VAR, de arbiter of de man met de vlag. Naast penaltymomenten blijft buitenspel voor de meeste omstreden beslissingen zorgen. Doordat een uitgestoken teen al het verschil kan betekenen tussen lof en ontslag, en de regel nog immer gedeeltelijk subjectief blijft – neemt iemand nu wel of niet deel aan het spel bijvoorbeeld – trok journalist Ryan O’Hanlon van ESPN al de conclusie dat ‘de buitenspelregel stuk is’. En dat ‘de VAR en betere scheidsrechters dat probleem niet kunnen oplossen’.
Arsène Wenger bleek niet veel later precies dezelfde zorgen te hebben. Als Chief of Global Football Development van de FIFA kan hij er nog wat aan doen ook. Als het aan de iconische oud-manager van Arsenal ligt, staat binnenkort nooit meer iemand met een neuslengte buitenspel. Maar moet een aanvaller met zijn gehele lichaam voorbij de laatste verdediger staan om nog te kunnen worden afgevlagd en teruggefloten. De aanpassing moet buitenspel minder pietluttig maken en makkelijker te beoordelen, ook door de VAR. Bovendien geef je de aanvallende partij meer het voordeel van de twijfel. Stuk voor stuk zaken waarmee je the beautiful game weer een stukje mooier maakt, toch?
Poll (gesloten)
Is de aanpassing van de buitenspelregel een goed idee van Arsène Wenger of juist niet?
- 54% Ja, zo snel mogelijk invoeren die handel (371 stemmen)
- 8% Weet ik veel (58 stemmen)
- 38% Nee, het heeft totaal geen zin (260 stemmen)
Flagrante fouten waarvoor Wamberto nog een soort van symbool staat – vooral fans van FC Utrecht zullen bij het hoofdbeeld van dit verhaal spontaan de woede weer hebben voelen opkomen – worden niet meer gemaakt, dankzij de VAR. Maar of Wenger nu dé oplossing biedt voor de andere problemen... In het verleden zijn er meer oplossingen voorbijgekomen en zorgden die soms voor meer verwarring dan duidelijkheid. We nemen een aanloop en duiken in de lange en woelige geschiedenis van de buitenspelregel.
