Lang ging Engelse tactiek niet verder dan hoge ballen naar voren. Tot de Premier League alles veranderde. Met het geld kwamen de buitenlandse toptrainers die nieuwe stijlen introduceerden. De tactische evolutie van de Premier League in zeven kampioensteams.
1992/93 - Manchester United
In den beginne was er 4-4-2. Daar hadden de uitvinders van het voetbal genoeg aan. Op basis van een slordige rekensom concludeerden de Engelsen zelfs dat dit de best mogelijke speelwijze was. Charles Hughes bouwde de trainersopleiding rond de claim dat teams die direct voetbal spelen meer succes hebben. Met zijn boek The Winning Formula: The Football Association Soccer Skills and Tactics legde hij de nadruk op de statistiek dat aan de meeste doelpunten niet meer dan vijf passes voorafgaan. Heel verwonderlijk was het daarom niet dat de meeste teams kozen voor twee lange spitsen, die bediend werden met lange ballen en hoge voorzetten. Dit waren de hoogtijdagen van kick-and-rush. Manchester United, dat in de 25 jaar voor de oprichting van de Premier League geen enkele keer kampioen werd, was geen uitzondering op die regel.
Gerelateerde artikelen
