‘Mijn droom is om ooit trainer van Barcelona te worden.’ Patrick Kluivert zei het als bondscoach van Curaçao. En dat was niet alleen voor zijn grootste criticasters reden om er lacherig over te doen, want hoeveel verder verwijderd van een van de grootste clubs ter wereld kon je zijn? Iets meer dan drie jaar later stelde Barcelona hem aan als director de la cantera en zondag werd hij plotseling genoemd als mogelijke opvolger van trainer Quique Setién.
In deze aflevering van de VI PRO-serie ICONISCH uit augustus 2019 wordt duidelijk waarom zelfs de kenners in Catalonië toch begrip konden opbrengen voor de benoeming van Kluivert tot hoofd van de academie. Er moest namelijk wel iets gebeuren om de befaamde jeugdopleiding weer aan het draaien te krijgen, zo is de algemene gedachte. De goudmijn is aardig opgedroogd. De alweer 28-jarige Sergi Roberto was lange tijd de laatste zelfopgeleide speler die echt een vaste plaats in het eerste elftal heeft weten te veroveren. Carles Aleñá startte als enige exponent van La Masía die niet ouder is dan 21 jaar in de eerste competitiewedstrijd van het seizoen, maar verzoop uiteindelijk in de gigantische concurrentiestrijd met Sergio Busquets, Ivan Rakitic, Arthur, Arturo Vidal, Rafinha en Frenkie de Jong voor drie posities op het Barcelona-middenveld. De laatste heeft overigens alle specifieke kwaliteiten waarnaar de op Cruijffs leest geschoeide Barcelona-school immer streeft, maar moest dus óók van buiten komen. Met Ansu Fati en Riqui Puig braken er deze jaargang dan eindelijk weer eens twee pareltjes uit eigen keuken door, maar dat is meer uitzondering dan regel bij Barça.
‘Ronaldo?’, meldde hij vol bravoure op de cover van sportkrant Mundo Deportivo. ‘Ik ben ook een grote’
Gezien de afgelopen jaren huisvest Camp Nou tegenwoordig een ordinaire koopclub, juist de kwalificatie waarmee ze de prestaties van aartsvijand Real Madrid decennialang hebben proberen te bagatelliseren. En dat zit ze dwars. ‘Als iets al een tijdje niet meer lukt, is het tijd om het eens over een andere boeg te gooien’, schreef Mundo Deportivo. ‘Een herstructurering dus.’ Die afgelopen zomer bestond uit het vertrek van een aantal trainers en bestuurders, de rentree van Víctor Valdés die trainer van Juvenil A is geworden - inmiddels is hij alweer weg - en de komst van Patrick Kluivert. Een keuze die gemaakt is vanwege zijn ervaring als (assistent-)trainer en technische baas van Paris Saint-Germain, zijn bekendheid met de jeugdopleiding van Barcelona dankzij zoontje Shane die bij Infantil B actief is, zijn charisma en communicatieve vaardigheden, en zijn verleden in het Blaugrana.
De herinnering aan de voetballer Patrick Kluivert bezorgt de fans gemengde gevoelens. Het waren grotendeels niet de mooiste jaren toen hij hun nummer 9 was, en hij miste het instinto asesino, het instinct van een moordenaar, om elke kans klinisch om te zetten in een doelpunt. Maar de gedachten aan zijn aandeel in de befaamde Tridente die Barcelona deed oplichten in het seizoen 1998/99... Patrick Kluivert kon spectaculair goed zijn én de hele ploeg spectaculair goed laten voetballen, gul als hij was voor zijn kompanen in de aanval, Luís Figo en Rivaldo. Een portret van Barcelona’s superspits van toen.