Jackie Groenen (21) werd geboren in Nederland, groeide op in België en maakte haar profdebuut in Duitsland. Ook werd ze vier keer Nederlands judokampioen bij de junioren. De keuze om alle energie in voetbal te steken viel haar zwaar. Deze zomer zal het zich hopelijk allemaal uitbetalen.
Mis niets van het EK Vrouwen
Wil jij de komende maand alles lezen over het EK Vrouwen in Nederland? Dan is deze aanbieding iets voor jou. Voor slechts één euro word je de komende maand lid van VI PRO en krijg je toegang tot alle interviews met en analyses over de Oranje Leeuwinnen.Klik hier om direct je voordelige proefabonnement af te sluiten.
Een klein half uur na vertrek vanaf het station van Tilburg stopt de bus keurig op tijd bij de halte in Poppel, een dorp net over de Belgische grens. Door het raam van de witte sportwagen aan de overkant is een zwaaiende arm te zien en het vrolijke hoofd van Jackie Groenen. Na de begroeting start de auto geluidloos op. De bijrijdersstoel zit als een zetel. ‘Dit was een cadeau voor mezelf toen ik een contract tekende bij 1.FFC Frankfurt,’ zegt ze. Het klinkt haast verontschuldigend. De voetbalster is namelijk niet van de blingbling, ze was zelfs de enige die in haar tijd bij Chelsea op de fiets naar het trainingscomplex kwam.
Groenen stuurt haar auto door de kleine straten van Poppel. ‘We hebben één supermarkt, vier friettenten en twee bakkers’, luidt de korte omschrijving. Wie in het weekend een biertje wil drinken en voetbal wil kijken kan terecht bij Mieke Pap, het dorpscafé. Nog voordat Groenen geboren werd, waren haar ouders naar België verhuisd. ‘Omdat de grond hier goedkoper is’. Eigenlijk was het plan dat haar moeder in een Belgisch ziekenhuis zou bevallen, maar vanwege complicaties werd ze in een ambulance naar het ziekenhuis in Tilburg gereden.
Groenen is dus officieel Nederlandse, net als haar ouders en zus Merel. Maar hier in Poppel, in de sfeer van ons kent ons, voelt ze zich Belgisch. ‘De meeste van mijn schoolvriendinnen wonen hier nog, iedereen kent elkaar. Toen ik van de week een taart voor mijn vaders verjaardag ging ophalen bij de bakker duurde het een half uur voordat ik weer buiten stond. Iedereen wilde weten hoe het in Duitsland is.’
De middenvelder heeft net haar tweede seizoen bij 1.FFC Frankfurt erop zitten. De ploeg eindigde als vijfde in de Bundesliga voor vrouwen. Het was misschien wel het beste seizoen uit haar carrière, denkt Groenen. Ze is doelgerichter gaan spelen, meer vooruit gaan voetballen en er zit meer variatie in haar spel. ‘Ik hou van klein spelen, dribbelen, tikken. Maar in de laatste competitiewedstrijden tegen SC Sand haalde ik de bal rechts achterin op en gaf toen een crossbal op de linksvoor. Dat deed ik wel op trainingen, maar in wedstrijden niet’, zegt ze. ‘Dat heeft met zelfvertrouwen te maken, maar ook met de vrijheid die ik krijg van mijn club. De trainer staat open voor mijn manier van voetballen en dat is heel fijn. Ik hoop dat ik die lijn door kan zetten op het EK.’