Klap na klap incasseert de Eredivisie. Van trotse nummer acht vol kroonjuwelen tot teleurstellende nummer veertien met plastic velden. Waar gaat het heen met onze hoogste competitie? VI trekt door de skyboxen op zoek naar antwoorden en oplossingen. In de zesde aflevering bezoeken we Vitesse-directeur Joost de Wit (54).
‘Je kent mij toch, moet ik me inschrijven vandaag?’ Joost de Wit staat voor de balie van de stadionreceptie. Er ligt een presentielijst met aankomsten en vertrektijden van Vitessenaren. Aan de muren hangen lichtbakken met foto’s van Tina Turner en Marco Borsato. Directeur De Wit zucht. ‘We zouden niets liever willen dan geel-zwarte stoeltjes in het stadion monteren en een groot Vitesse-logo ophangen’, aldus de bakkerszoon uit Ammerzoden. ‘Als huurder zouden wij graag meer invloed hebben. De Arena is ook niet van Ajax, maar straalt wel Ajax uit. Wij moeten hier na een wedstrijd alles inpakken en afvoeren. Het aanzien moet neutraal blijven, want de theater-functie staat centraal’, zegt de Gelderlander met een bedenkelijk gezicht.
Een treffende opening. Want als het bij één club altijd gaat over baas in eigen huis, is het Vitesse. De eerste Nederlandse vereniging die in buitenlandse handen viel. Acht jaar geleden alweer. De Wit knikt. ‘Wat is nou baas in eigen huis? Ik moet daar wel een beetje om lachen. De continuïteit is vrijwel nergens zo goed verzekerd als hier. Stel dat wij op 15 juni bij de KNVB een begroting inleveren met een tekort van zes miljoen. Dan maakt onze eigenaar op 17 juni zes miljoen over. Noem mij naast Ajax nóg een club die zoveel cash heeft liggen. Al voor de eerste training staat het geld voor een heel seizoen op de bank. Wie wil dat niet? Ik ken collega-directeuren met een iets lastigere puzzel.’
Gerelateerde artikelen
