Recht vanuit mijn stoel de lucht in, mijn handen boven op mijn hoofd en de ogen wijd open na het lezen van de volgende zinnen: ‘Hij heeft me ook een paar tips gegeven. Het is echt een eer om met hem te mogen werken.’ De ‘Hij’ is Ruud van Nistelrooij en de nederige voetballer die de twee zinnen uitspreekt is Joe Hugill, spits van Manchester United. Een schitterend beeld. Twee voetbaldieren die langzaam naar de afgrond bewogen en nu opeens ergens in Manchester samen op een trainingsveld staan.
De twee mislukten. Joe Hugill werd vorig jaar uitgeleend aan Burton Albion. Vraag aan tien willekeurige mensen wat Burton Albion is en acht van de tien denken dat het een springpaard is. Twee anderen denken dat het een supermarkt is. Ik wil graag een verhaal in VI over Joe Hugill zijn jaartje bij Burton Albion. Mooie verhalen over de terreinknecht, die spelers onverwacht keihard op hun wang slaat en foto’s van het inteeltpubliek langs de kant. Een tribune vol met roodharigen. Allemaal dezelfde hangende mond en laag hangende wenkbrauwen.
