De ware charme van de Bundesliga: de degradatietombola
Liefhebbers van degradatiestress komen al jaren aan hun trekken in de Bundesliga. Ook dit seizoen is het gevecht onderin fascinerend. VI-redacteur Michel Abbink over de doodsstrijd van een kwintet clubs.
Een zichzelf respecterende ramptoerist volgt met grote belangstelling de ontknoping in de Bundesliga, waar een scenario dat drie voormalige landskampioenen degraderen tot de reële mogelijkheden behoort. In Duitsland is de strijd om lijfsbehoud al jaren veel interessanter dan de 'race' om de landstitel. Mede door het mijnenveld dat er in de Bundesliga ligt voor 'hiërarchiebedreigende' suikerooms staat het vast dat Bayern München nog een tijdje op de troon blijft zitten. Een Manchester City zal niet snel verrijzen bij onze oosterburen. Alleen als de Duitse voetbalbond besluit om de 'eeuwige nummer één' voortaan twee in plaats van drie punten voor een overwinning toe te kennen, kan de spanning bovenin terugkeren.
Het voordeel van de Bayern-dominantie is dat alle aandacht in een vroeg stadium uit kan gaan naar het bloedstollende gevecht onderin. Ook dit seizoen is het weer om duimen en vingers bij af te likken, tenzij je natuurlijk een binding hebt met een van de betrokken clubs. Liefst vijf teams zijn hun Bundesliga-leven nog niet zeker: enkelvoudig landskampioen VfL Wolfsburg, FSV Mainz 05, SC Freiburg, zesvoudig Duits kampioen Hamburger SV en tweevoudig landskampioen 1. FC Köln. Die laatste ploeg is alleen mathematisch nog niet afgedaald. HSV hoopt zijn bijnaam Houdini Sport Verein weer eer aan te doen, maar heeft met nog drie speelrondes te gaan vijf punten minder dan VfL Wolfsburg, FSV Mainz 05 en SC Freiburg. Normaal gesproken finisht een van die laatstgenoemde drie clubs op plek zestien, welke leidt tot een play-off met de nummer drie van de Tweede Bundesliga.
Vorig seizoen redde VfL Wolfsburg op die manier het vege lijf. De deelname van de Volkswagen-club aan deze weinig eervolle wedstrijden werd door de leiding afgedaan als iets eenmaligs: het gevolg van een rampjaar dat elke club eens in de twee decennia heeft. Nu Wolfsburg bezig is aan een nieuw horrorseizoen (de club is na Andries Jonker en Martin Schmidt met Bruno Labbadia alweer toe aan de derde trainer) doet de top aan introspectie. Vandaar dat Olaf Rebbe vrijdag uit zijn functie van sportief directeur werd ontheven. Als de onderhandelingen met Horst Heldt niet waren mislukt, was Rebbe al eerder weggestuurd.
De sportief directeur maakte er dan ook een janboel van. Volkswagen heeft de investeringen in de club dan wel iets ingeperkt na het dieselschandaal van 2015, nog altijd behoort VfL Wolfsburg tot de rijkere clubs in de Bundesliga. Sinds zijn komst naar Wolfsburg in januari 2017 mocht Rebbe voor ruim 110 miljoen euro nieuwe spelers halen van wie er maar weinigen voldoen - Paul Verhaegh is als koopje en basisspeler een uitzondering. Kwantiteit was tijdens de twee transferperiodes van dit seizoen belangrijker dan kwaliteit voor Rebbe: voor liefst twaalf spelers werd een vergoeding betaald.
Kartrekkers als Mario Gómez zaten daar niet tussen. Over Gómez gesproken: VfL Wolfsburg deed de goaltjesdief in de winter voor 3,5 miljoen euro van de hand aan VfB Stuttgart. Dat is hetzelfde als het verkopen van uniek servies van porselein op de vrijmarkt. Clubtopscorer Daniel Didavi trof sinds 18 februari maar in één wedstrijd doel.
Rebbe nam tijdens zijn korte dienstverband afscheid van drie trainers. Labbadia, de vierde coach onder diens bewind, kan zijn oude club Hamburger SV zaterdag definitief van de bijnaam Bundesliga-dino afhelpen. Alsof de roostermakers voorkennis hadden, staat er met SC Freiburg - 1. Köln nóg een degradatieclash op het programma. Ramptoeristen kunnen vanaf 15.30 uur inschakelen.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login