Eric The King en de sardientjes in de zee

Bezoekers van VI.nl konden de voorbije dagen op hun vijf favorieten stemmen. Dennis Bergkamp blijkt de meest bijzondere, zijn aanvalspartner van toen Thierry Henry finishte op de tweede plaats. Én in de topdrie is uiteraard ook plaats voor de meest mystieke: Eric Cantona. 

Oorverdovend geklik van spiegelreflexcamera’s. De langverwachte staat in deuropening en wordt hel verlicht door honderden flitsers. Eric Cantona knippert wat met zijn ogen, kijkt om zich heen en neemt zwijgend plaats achter een tafel vol papieren en microfoons. Als ook mister Watkins (de jurist van Manchester United) en monsieur Bertrand (de advocaat van de aangeklaagde) willen gaan zitten, klinkt voor het eerst de donkere stem met het sterk Franse accent.

Terwijl hij een glas water naar zijn lippen brengt, spreekt hij: ‘When the seagulls…’ Hij neemt een slok, er hangt een dramatische stilte in het tot de nok toe gevulde perszaaltje. ‘…Follow the trawler…’ Zijn blik verstrakt. ‘…It is because they think sardines will be thrown into the sea.’ Cantona staat op, zegt: ‘Thank you very much’, schudt mister en monsieur de hand en laat een compleet verbluft journaille achter zich.

‘Als de meeuwen de vissersboot volgen, is dat omdat ze denken dat er sardientjes in de zee zullen worden gegooid.’ De zin kwam nog talloze keren voorbij in de Engelse media, het beeldfragment van amper een halve minuut werd steeds opnieuw geanalyseerd. Sommigen spraken schande van het Franse theaterstuk, het waren dezelfde critici die eerder al opriepen tot een levenslange schorsing voor Cantona. Zijn karatetrap richting een Crystal Palace-supporter beschouwden ze als een rodewijnvlek op het hagelwit blazoen van de Premier League. Dat de aanvaller zijn beroep tegen een gevangenisstraf van twee weken had gewonnen en nu slechts was veroordeeld tot 120 uur dienstverlening, voelde voor hen als een nederlaag.

De echte voetballiefhebbers, en daar kent Engeland er ontelbare van, waren juist opgelucht. Die vreesden namelijk dat het gevoelsmens uit Marseille vanwege alle heisa sterk aan het twijfelen was geraakt en dat een gevangenisstraf het laatste zetje kon zijn. Achteraf bleek hun vrees terecht, er was tijdens de acht maanden, wereldwijde schorsing een moment dat Cantona zijn contract bij United wilde inleveren. Nee, in Engeland wilde hij nooit meer voetballen. Alex Ferguson die het verspelen van de landstitel in 1995 grotendeels weet aan het gemis van de Fransman, kon Cantona toch overhalen te blijven.

De Schot en de rest van de wereld moesten nog tot 1 oktober van het volgende seizoen wachten op zijn rentree. En hoewel hij in al die acht maanden niet eens oefenwedstrijden mocht spelen, liet Cantona zich ogenblikkelijk gelden. In de topper tegen Liverpool leverde hij in minuut twee (!) de assist op de 1-0 van Nicky Butt. De 2-2 eindstand tekende hij zelf aan vanaf de strafschopstip. Het was het begin van een indrukwekkende inhaalrace. Het Newcastle United van Kevin Keegan leek lange tijd onaantastbaar, maar Cantona leidde zijn jonge kudde alsnog naar het kampioenschap van Engeland. En niet alleen dat. Met zijn spectaculaire spel gooide hij voortdurend sardientjes in de zee.

• Meer over

• Premier League 2018/2019