Feyenoord lijkt klaar in Europa na vierde CL-nederlaag op rij
Feyenoord is weer iets dichter bij het randje van Europese uitschakeling. Op bezoek bij Shakhtar Donetsk gingen de Rotterdammers met 3-1 onderuit, waardoor de al verwachte eliminatie in de Champions League nu ook een feit is. Het enige sprankje hoop dat het puntloze Feyenoord nog heeft wat een doorstart in de Europa League betreft, is het feit dat Napoli 'slechts' drie punten heeft en dus nog niet helemaal uit het zicht is verdwenen. Het is niet meer dan een strohalm.
Feyenoord stond voorafgaand aan het uitduel in Oekraïne al voor een zo goed als onmogelijke klus met het oog op Europese overwintering. Een vervolg in de Champions League was na de eerdere verliespartijen tegen topploegen Manchester City en Napoli eigenlijk al uitgesloten, de thuisnederlaag tegen Shakhtar van twee weken geleden had ook de troostprijs in Groep F – een ticket voor de Europa League – behoorlijk op de tocht gezet. Feyenoord leek woensdag door een snelle kopgoal van Nicolai Jørgensen nog wel voorzichtig op weg naar een verrassing, maar de Rotterdamse hoop verdween in Charkov net zo snel als-ie was opgedoken. En dus heeft Feyenoord een mirakel nodig om ook na de winterstop nog in Europa actief te zijn: het moet in de resterende twee wedstrijden drie punten én een veel minder doelsaldo goedmaken op Napoli.
Boëtius
Ten opzichte van het competitieduel met Roda JC van afgelopen weekend (1-1) had trainer Giovanni van Bronckhorst drie wijzigingen doorgevoerd. Door de terugkeer van Renato Tapia centraal achterin zat Kevin Diks op de bank. De van Fiorentina gehuurde rechtsback moest de laatste weken noodgedwongen optreden als centrumverdediger, maar overtuigde in die rol allerminst. Sofyan Amrabat kreeg op het middenveld - zoals eerder ook in de thuisduels met Shakhtar en Manchester City - de voorkeur boven Jens Toornstra. Opvallender was echter dat Jean-Paul Boëtius voorin een basisplaats kreeg, Sam Larsson moest daarom weer eens plaatsnemen op de bank.
Van Bronckhorst gaf de snelheid van Boëtius vooraf als uitleg en kreeg in de eerste helft wat dat betreft een paar keer gelijk. Het was namelijk de linksbuiten die al vroeg in de wedstrijd mede-verantwoordelijk was voor het eerste Rotterdamse wapenfeit. Na een aanval over (nota bene) de rechterkant gaf hij laag voor op Jørgensen, maar de spits kon dankzij een late ingreep van Davit Khotcholava niet bij de bal. Op dat moment had Shakhtar-linksback Ismaily de bal al een keer hard voorlangs geschoten, maar net als twee weken geleden was het Feyenoord dat een vroege voorsprong nam. Dit keer vond Jørgensen het net wél.
Hij zette de treffer in de twaalfde minuut zelf op. Aan de rechterkant van het middenveld wurmde de Deense spits zich met wat geluk voorbij een aantal tegenstanders, waarna hij Steven Berghuis aan het werk zette en zelf positie koos voor het doel. De voorzet van Berghuis was een paar tellen later perfect op maat, Jørgensen knikte de bal via de grond in de lange hoek achter doelman Andriy Pyatov. Waar die verrassende 0-1 het predikaat 'uit het boekje' dubbel en dwars verdiende, was het verdedigende werk van Feyenoord in de fase die volgde ronduit naïef. Nog geen minuut na de openingsgoal stond het namelijk alweer gelijk.
Op een inzet van de doorgebroken aanvoerder Taison kon de recentelijk behoorlijk bekritiseerde doelman Brad Jones nog redden. De Australiër had echter de pech dat hij in de nasleep van zijn redding uitgleed, waardoor Bernard de bal kon afleggen op Facundo Ferreyra. De Argentijn schoof op zijn beurt raak; Tapia en Jeremiah St. Juste konden in tweede instantie geen redding meer brengen op de lijn. De Feyenoord-defensie zag er bij die 1-1 al niet echt overtuigend uit, de 2-1 was helemaal het gevolg van geschutter. Na slecht wegwerken van St. Juste en - vooral - Amrabat, mocht Marlos vanaf de rand van het strafschopgebied vrij uithalen. De bal was dwars door het midden en leek niet overdreven hard, maar desondanks was het schot Jones te machtig.
Tien minuten voor de pauze ontsnapte Feyenoord vervolgens aan een vroegtijdige beslissing, toen Ferreyra uit een doorgekopte corner van heel dichtbij de lat raakte. Twee minuten later kreeg Boëtius een misschien wel nóg grotere kans. Na een fraaie lange bal van achteruit kon hij via de linkerkant alleen oprukken richting het Oekraïense doel, maar hij besloot zelf te schieten en vond slechts het zijnet. Feyenoord meldde zich in de hele eerste helft weliswaar een paar keer op de vijandelijke helft, maar speelde het telkens niet goed genoeg uit.
Nekslag
In de tweede helft was het voor Feyenoord hetzelfde liedje. Het kwam zeker niet slecht voor de dag, maar kon nooit écht een stevige vuist maken. Pyatov moest handelend optreden bij een hard schot van Berghuis, Jørgensen dook gevaarlijk op voor het doel en Karim El Ahmadi, Tonny Vilhena en Boëtius probeerden het heel voorzichtig. Maar op driekwart wedstrijd was het tóch weer raak aan de andere kant. Marlos combineerde door het centrum met Ferreyra en maakte het vervolgens zelf af met een gevoelig stiftje. Dat was de nekslag voor Feyenoord, dat het in het vervolg nog probeerde via een schot net naast van Jørgensen en gepakte inzetten van Berghuis en Boëtius. Het bleef echter bij 3-1.
En dus heeft Feyenoord in de laatste twee – op papier bijzonder fraaie – groepsduels in de Champions League een godswonder nodig. Op dinsdag 21 november mag het op visite bij Manchester City (dat zich door de zege op Napoli al zeker weet van een plek in de volgende ronde), op woensdag 6 december komen de Italianen op visite in Rotterdam. Feyenoord moet drie punten én een veel minder doelsaldo goedmaken op Napoli om alsnog de derde plek te bemachtigen. Veel waarschijnlijker is het scenario waarin er na de winterstop voor het eerst sinds 1998/99 geen Nederlandse clubs meer actief zijn op het Europese podium, aangezien Vitesse dicht bij uitschakeling in de Europa League is.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login