Finale missen: van Pelè tot Caniggia en van Ballack tot Nesta
Ángel di María voert momenteel een race tegen de klok. Of de Argentijnse vleugelspits voldoende van zijn spierblessure is hersteld om aan te treden in de WK-finale tegen Duitsland, wordt mogelijk op het allerlaatste moment besloten. Redt hij het niet, dan voegt Di María zich in een illuster rijtje.
De Duitse bondscoach Joachim Löw zal aan het gemis van de geblesseerde verdediger Shkodran Mustafi niet al te zwaar te tillen, maar mogelijk wel aan het op de valreep wegvallen van middenvelder Sami Khedira. Door de jaren heen hebben nog meer topspelers de eindstrijd van een WK moeten missen door een schorsing of kwetsuur. Een willekeurige greep uit de lijst van onfortuinlijke internationals.
Pelé miste in 1962 een grootste deel van zijn tweede wereldkampioenschap door een hamstringblessure, opgelopen tijdens het tweede groepsduel van titelverdediger Brazilië met Tsjechoslowakije. De Seleção nam gepast wraak door de eindstrijd tegen diezelfde ploeg – zonder Pelé dus – met 3-1 te winnen.
Argentinië verloor de finale in 1990 met 1-0 van West-Duitsland. Al dan niet door het ontbreken van keeper Nery Pumpido (uitgevallen met een beenbreuk tijdens de tweede groepswedstrijd, tegen de toenmalige Sovjet-Unie) en aanvaller Claudio Caniggia (geschorst vanwege een in de halve finale tegen Italië opgelopen gele kaart, zijn tweede van het toernooi).
Tijdens de eindstrijd van 1994 ontbraken drie cracks vanwege een schorsing: de Braziliaan Leonardo (voor vier duels uitgesloten na een rode kaart in de achtste finale tegen gastheer de Verenigde Staten) en de Italianen Mauro Tassotti (geschorst voor zeven duels vanwege een elleboogstoot aan de Spanjaard Luis Enrique in de kwartfinale) en Alessandro Costacurta (geschorst vanwege zijn tweede gele kaart tijdens toernooi).
Frankrijk won de eindronde in eigen land in 1998 door Brazilië met 3-0 te verslaan. Dat deed het zonder Laurent Blanc, die in de halve finale tegen Kroatië van het veld was gestuurd na een theaterstukje van Slaven Bilic. Vanwege een schorsing moest Michael Ballack vier jaar later de eindstrijd van Duitsland missen tegen Brazilië (2-0 verlies). Vier minuten na zijn fatale gele kaart in de halve finale tegen Zuid-Korea maakte de Duitse middenvelder in die wedstrijd wél de enige treffer.
Alessandro Nesta miste de apotheose van Italië in 2006. Vanwege blessureleed bleef de inbreng van de verdediger beperkt tot de drie wedstrijden in de groepsfase. Zonder Nesta won Italië de finale tegen Frankrijk na strafschoppen.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login