Frankrijk beëindigt Marokkaans sprookje en mag wereldtitel verdedigen

Voor Marokko stond er in het Al Bayt Stadion veel op het spel woensdagavond. De Leeuwen van de Atlas waren door de zege op Portugal in de kwartfinale (1-0) de eerste Afrikaanse ploeg ooit in de halve finale van het mondiale eindtoernooi. Bij winst kon het unicum nog sensationeler worden. Dan moest na onder anderen België, Spanje en Portugal wel de titelverdediger verslagen worden.

Dat moest dan gebeuren met Noussair Mazraoui in de basisopstelling. De oud-Ajacied was na zijn griepje hersteld en begon net als de eveneens in Nederland geboren Hakim Ziyech en Sofyan Amrabat in de basiself. Waar regerend wereldkampioen Frankrijk vooraf Dayot Upamecano en Adrien Rabiot al zag afhaken, kwamen de problemen voor Marokko vlak voor de aftrap pas. Nayef Aguerd haakte in de warming-up af. Aanvoerder Roman Saïss begon wel, maar was ook niet okselfris.

Alle onzekerheden leken Marokko in de openingsfase op te breken. Het duurde nog geen vijf minuten voor het een grote klap te verduren kreeg. Theo Hernández - uitblinker in de eerste helft - opende de score na een vlijmscherpe aanval. De linkervleugelverdediger was als eerste bij een bal die uit de kluts bij de tweede paal terecht kwam en klopte doelman Bono. Het was de eerste tegentreffer die de keeper moest incasseren - exclusief een eigen doelpunt - dit WK.

Het eerste half uur leek Marokko bevangen door de zenuwen. Frankrijk was heer en meester en was via Olivier Giroud zelfs heel dicht bij de tweede treffer, maar de veteraan trof de paal. Tot overmaat van ramp voor de Marokkanen viel aanvoerder Saïss daarna ook nog eens uit. Kansen voor Kylian Mbappé, nogmaals Giroud en Raphaël Varane drukten de underdog echter niet nog dieper in de touwen. Sterker, op slag van rust was Jawad El Yamiq met een spectaculaire omhaal gevaarlijk. Zijn inzet raakte de paal, waardoor Marokko met een achterstand aan de thee ging.

Zonder Mazraoui ging Marokko in de tweede helft op jacht naar de gelijkmaker. De linksback bleef in de kleedkamer achter en werd vervangen door Yahia Attiyat Allah. En juist die werd meteen twee keer gevaarlijk, maar Ibrahima Konaté kon met een fabelachtige actie de gelijkmaker voorkomen. De Leeuwen van de Atlas zetten echter de toon, gedirigeerd door de bikkelharde Amrabat. De middenvelder drukte meteen na rust zijn stempel door op nietsontziende wijze Mbappé van de bal te zetten. De Fransman schreeuwde het uit, mokte en zeurde bij de arbitrage, maar moest gewoon verder.

Grip terug na Franse wissels
Door Giroud naar de kant te halen en Marcus Thuram in de ploeg te brengen, wilde Didier Deschamps gebruik maken van de ruimtes achter de verdedigers van de Marokkanen. Daarmee kreeg hij, mede dankzij de rust aan de bal van uitblinker Antoine Griezmann, ook de rust in zijn ploeg terug. Thuram volgde met zijn invalbeurt overigens vader Lilian op, die in 1998 twee keer scoorde namens Frankrijk in de halve finale van het WK en later wereldkampioen werd met Les Bleus. Bij de tegenstander kwam onder anderen de in Rotterdam geboren Zakaria Aboukhlal in de ploeg om de gelijkmaker te forceren.

Het sprookje eindigde echter door een andere invaller. Nog geen minuut in het veld forceerde Randal Kolo Muani de beslissing. Het was Mbappé die slalomde door de Marokkaanse defensie, maar zijn schot werd nog in de kiem gesmoord. Van dichtbij kon de invaller echter wél raak schieten. Het was zijn eerste balcontact, 44 seconden na zijn entree, zijn eerste interlandtreffer en het einde van de Marokkaanse droom (2-0).

Bekijk hier de doelpunten van Frankrijk: 

• Meer over

• Frankrijk
• Marokko
• Wereldkampioenschap 2022 Qatar
• Frankrijk - Marokko (2-0)