'God is dood'

Petrovic speelde in het seizoen 1991/92 bij Sevilla een aantal maanden samen met Maradona. 'We hebben nooit samengespeeld zoals hij dat met anderen heeft gedaan', vertelt de huidige assistent-trainer van Feyenoord. 'Maar ik stond wel mooi elke dag met hem op het trainingsveld. Dat alleen al was om nooit te vergeten. Toen hij kwam, veranderde alles. Voorheen reed ik in tien minuten naar de training, daarna deed ik er drie kwartier over en dat kwam doordat iedereen naar de training wilde komen kijken. Want Diego was er. Toen heb ik pas kunnen zien wat die man losmaakt bij mensen.'

Hij herinnert zich Maradona als 'een normale gozer'. 'Die geen normaal leven kón leiden', weet Petrovic. 'Na de training gingen Davor Suker en ik weleens koffie drinken. Diego wilde ook komen, maar dat had nogal wat voeten in de aarde. Dan moesten we een café uitzoeken met een achteringang, want voor de deur was het een gekkenhuis. Zo is het altijd gegaan. Ik heb toen al gezien hoeveel mensen er in zijn entourage zaten. Familie, vrienden, bekenden; het was niet normaal. Hij heeft allemaal voor ze gezorgd, jarenlang. Hij had nooit rust, maar was wel altijd zichzelf.'

Petrovic snapt het karakter van Maradona, met terugwerkende kracht. De beste ooit was buiten het veld soms net zo onnavolgbaar als binnen de lijnen. 'Ik snap dat mensen zeggen: hij vertoonde niet het gedrag dat hoort bij een trainer. Klopt. Maar hij bleef zoals hij is, want hij kon niet anders. Dat was vooral in de wereld een probleem. In Argentinië kijken ze er anders naar. Ik ben er geweest. Er bestaan daar kerken met de afbeelding van Diego. Je gaat straks beelden zien van de begrafenis die je niet kunt geloven. Ik geloof dat het land in nationale rouw zal gaan. Als ik Marcos Senesi zag… God is dood. Zo voelt dat daar.'

Was Diego de beste ooit? 'Qua uitstraling komt er eentje in de buurt, Ruud Gullit. Maar hij zei ooit al tegen me. "Er wordt nooit meer een speler geboren zoals Diego Maradona". Vergeet niet uit wat voor tijd hij komt. Een cameraatje langs het veld. Diego ontsnapte iedere week aan bijna letterlijke moordaanslagen, dat was ongehoord. En dan nog was hij de beste in Buenos Aires, Barcelona, Napels, Sevilla of waar hij dan ook speelde. Als je het mij vraagt, wás hij inderdaad de grootste aller tijden. Ik heb ooit gezegd dat er twee spelers zijn die een ploeg zoals Papendrecht 3 kampioen konden maken op het hoogste niveau: Johan Cruijff en Diego Maradona. Zij hadden alles als voetballer: klasse, uitstraling, intelligentie, het totale pakket.'

Bijna twintig jaar na Sevilla kwam Petrovic Diego Maradona weer tegen. 'Hij trainde Al-Wasl, ik werkte bij Al Shaab. Voor de wedstrijd vroegen ze Diego of hij mij nog kende. "Jazeker", zei hij, "dat was een hele slimme jongen". Voordat Diego naar Sevilla kwam, droeg ik daar het nummer 10. Maar toen ik hoorde van zijn transfer, gaf ik meteen dat nummer op. Ik wilde ten koste van alles voorkomen dat Diego de kleedkamer zou binnenstappen en de vraag zou stellen wie er met 10 liep. Ik was dat moment liever voor. Diego was dat blijkbaar nooit vergeten. Ik vond het mooi dat hij dat toen heeft verteld. Trots, ja.'

Petrovic hoopt maar een ding. 'Dat hij niet vergeten wordt, daar ben ik altijd bang voor. Cruijff is ook al dood, nu Diego. Zij waren de grootsten en ik hoop dat ze dat over twintig jaar nog steeds zijn. Straks gelden spelers zoals Ronaldo en Zidane als de beste ooit. Zij waren ook goed, natuurlijk, maar toch geen Diego Maradona. Marcos Senesi heeft gelijk: God is dood.'

• Meer over

• D. Maradona