Hiddink kent in tweede termijn de valkuilen bij Oranje
Guus Hiddink begint vrijdag 1 augustus officieel aan zijn tweede ambtstermijn als bondscoach van het Nederlands elftal. Om 11.00 uur wordt hij samen met zijn technische staf gepresenteerd. VI.nl kijkt nog eens achterom naar zijn eerste periode als keuzeheer van Oranje: een termijn met hoogte-, maar zeker ook dieptepunten.
De momenteel 67-jarige Varssevelder neemt op 1 januari 1995 het stokje over van Dick Advocaat, die ervoor kiest in te gaan op het aanbod van PSV. Bij PSV, Valencia en Fenerbahçe heeft Hiddink dan al de nodige ervaring opgedaan als coach en vooral in Eindhoven was hij uiterst succesvol.
Debuut
Zo succesvol is zijn start bij het Nederlands elftal allerminst. Terwijl het Nederlands clubvoetbal aan de vooravond staat van de grote Ajax-successen, verliest Hiddink bij zijn debuut in Utrecht met 1-0 van Frankrijk. Patrice Loko is de maker van het doelpunt in het vriendschappelijke duel. Ook de tweede wedstrijd verliest Hiddink, van Portugal in Eindhoven met 0-1. Dit keer is Pedro Barbosa de beul van Oranje in de oefeninterland.
EK-kwalificatie
Dan begint voor Hiddink het echte werk. In zijn eerste competitieve interland verslaat hij Malta met 4-0. Uiteindelijk zou de EK-kwalificatiecampagne voor het EK van 1996 in Engeland uiterst moeizaam verlopen. Malta wordt door de ploeg van Hiddink twee keer verslagen, maar het verlies bij Tsjechië (3-1) en al helemaal de blamage in Wit-Rusland (1-0) zorgen ervoor dat Oranje bijna naast het hoofdtoernooi grijpt.
Uiteindelijk blijken een late goal van Youri Mulder in eigen huis tegen Wit-Rusland en een 3-0 zege op rivaal Noorwegen genoeg voor een play-off tegen Ierland. Op Anfield is Patrick Kluivert de grote man. Hij schiet Oranje naar Engeland. Maar hoe anders was het geweest als Luxemburg in de kwalificatiepoule niet had gezorgd dat Tsjechië, de uiteindelijke groepswinnaar en verliezend EK-finalist in Engeland, door een 3-0 zege nog vol aan de bak moest tegen onder meer Oranje-rivaal Noorwegen. Mede doordat de Tsjechen de Noren verslaan met 2-0 wordt Oranje maar nipt tweede.
EK
Het EK in Engeland draait uiteindelijk uit op een debacle voor Oranje en Hiddink. De kern van Oranje bestaat uit spelers die tot op het bot verdeeld naar Engeland afreizen door perikelen bij Ajax. De Kabel ontstaat en Hiddink kan de onenigheid tussen de donkere Ajacieden en de overige spelers van de succesformatie van Louis van Gaal niet wegnemen.
Uiteindelijk barst de bom. Edgar Davids laat zich in niet mis te verstane bewoordingen uit over Hiddink, die te close zou zijn met onder anderen Danny Blind. De bondscoach stuurt de middenvelder naar huis.
De resultaten waren al even droevig. Oranje behaalde met de hakken over sloot de kwartfinale door duels met Schotland (0-0), Zwitserland (2-0) en Engeland (1-4). De goal van Kluivert tegen de EK-gastheer is wel genoeg voor een plek bij de laatste acht, maar daarin zou Frankrijk na een 0-0 gelijkspel en het nemen van strafschoppen sterker zijn. Clarence Seedorf, met 33 interlands nog wel altijd de international met de meeste caps onder Hiddink, is de enige die mist. Oranje is uitgeschakeld.
WK-kwalificatie
Na het desastreuze toernooi in Engeland neemt Hiddink zijn maatregelen. Hij zorgt er langzaam maar zeker voor dat de onenigheid verdwijnt en dat het Nederlands elftal weer een team wordt. Dat blijkt wel uit de soevereine kwalificatiecyclus waarin Oranje boven België de groep afsluit als winnaar. Wales (1-3 en 7-1), België (0-3 en 3-1) en San Marino (4-0 en 0-6) blijken geen partij.
Alleen van Turkije, het land waar Hiddink later bondscoach zou worden, kan niet gewonnen worden: 0-0 op Nederlandse bodem en een 1-0 verliespartij in Bursa. Dat duel zou de boeken ingaan als de wedstrijd waarin Seedorf opnieuw een strafschop mist. Hiddink werd na afloop in de kleedkamer woest omdat Seedorf niet boven aan het lijstje van nemers stond, maar Wim Jonk.
WK
Op het WK in Frankrijk is het Nederlands elftal dicht bij groot succes. Het toernooi begint met een 0-0 gelijkspel tegen België, het duel waarin Patrick Kluivert een rode kaart krijgt. Door een 5-0 zege op Zuid-Korea, alweer een land waar Hiddink nog keuzeheer zou worden, en een 2-2 gelijkspel tegen Mexico mag Oranje in de volgende ronde aantreden tegen Joegoslavië.
Dat duel levert een schitterend moment uit de Nederlandse voetbalgeschiedenis op. Uitgerekend de weer in genade aangenomen Edgar Davids schiet Oranje in de negentigste minuut naar 2-1 en de kwartfinale. Een omhelzing met Hiddink toont na afloop dat dit Oranje ver kan komen.
Dat blijkt ook in de kwartfinale als Argentinië, mede door een wondergoal van Dennis Bergkamp, wordt verslagen met 2-1. Bergkamp is samen met Kluivert nog altijd de meest scorende international onder Hiddink met dertien treffers. Pas in de halve finale sneuvelt Oranje. Na strafschoppen, missers van Phillip Cocu en Ronald de Boer, plaatsen de Zuid-Amerikanen zich voor de finale tegen gastheer Frankrijk. Al had de ploeg van Hiddink voor die penaltyserie zelf recht op een strafschop. Oranje zou uiteindelijk ook de wedstrijd om de derde plaats nog verliezen van Kroatië, terwijl Frankrijk de wereldtitel zou opeisen.
Totaalbalans
Kort na het WK in Frankrijk tekende Hiddink bij Real Madrid. Uiteindelijk leidde zijn rijke trainersloopbaan hem langs Real Betis, Zuid-Korea, PSV, Australië, Rusland, Chelsea, Turkije en FC Anzhi, terwijl hij afgelopen seizoen nog een adviseursrol bekleedde bij PSV. Vanaf de bank heeft Hiddink het voorbije WK gadegeslagen. Onder Van Gaal werd, net als in 1998, de halve finale gehaald. In tegenstelling tot in Frankrijk werd nu wel de strijd om de derde plaats gewonnen. Tegen gastland Brazilië werd het 3-0.
Duidelijk is dat hij bij Oranje pieken en dalen heeft meegemaakt. Zoals zijn voorganger ooit zei: de cirkel is nu rond. Hiddink, die bij vijf landen bondscoach was, kan nog een laatste keer zijn stempel drukken op het Nederlandse voetbal. Of zoals hij het zelf zegt: een footprint achterlaten. Die missie start vandaag.
De cijfers van Hiddink
- 38 interlands (winst 22, gelijk 8, verlies 8). Doelcijfers: 81-29
- 21 debutanten onder zijn bewind bij Oranje, onder wie Edwin van der Sar (bij het debacle in Wit-Rusland), Jaap Stam, Giovanni van Bronckhorst en Roy Makaay.
- 7 WK-duels (winst 3, gelijk 3, verlies 1)
- 4 EK-duels (winst 1, gelijk 2, verlies 1)
- 8 WK-kwalificatieduels (winst 6, gelijk 1, verlies 1)
- 7 EK-kwalificactieduels (winst 5, gelijk 0, verlies 2)
- 12 vriendschappelijke duels (winst 7, gelijk 2, verlies 3)
- 26 competitieve interlands (winst 15, gelijk 6, verlies 5)
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login