'Matige' interim Veh pakt titel met Stuttgart
Alsof Fernando Meira van meer wist. Direct nadat VfB Stuttgart op de eerste speeldag van de Bundesliga voor eigen publiek met 3-0 had verloren van 1. FC Nürnberg, bleef de Portugese aanvoerder laconiek. 'We hebben slechts een achterstand van drie punten op de koploper. We hebben nog 33 duels te gaan.' De zeventiende plaats die Die Schwaben destijds bezetten, ruilden zij aan het einde van de competitie in voor het vijfde kampioenschap in de clubhistorie.
Dat Stuttgart de 44ste Bundesligatitel opeiste, daarmee hadden weinig Duitse kenners voor aanvang van de competitie rekening gehouden. De club was vorig seizoen teleurstellend als negende geëindigd, na een jaar waarin de toenmalige trainer Giovanni Trappatoni de ploeg uitermate defensief liet spelen, nota bene zonder resultaat.
In februari 2006 loste Veh de explosieve Italiaan af en ging als interim-trainer aan de slag. Echt overtuigend presteerde de coach niet, en er werden nogal wat wenkbrauwen gefronst toen hij in april een vaste aanstelling kreeg. Dat moest ook technisch directeur Horst Heldt destijds toegeven. 'Het heeft wat tijd gekost om alle geledingen van de club te overtuigen.'
De gok pakte wonderbaarlijk goed uit. Veh en Heldt bouwden direct een nieuw elftal op met ervaren krachten als Timo Hildebrand en Fernando Meira, aanwinsten als Pavel Pardo en Roberto Hilbert, en talenten als Mario Gomez, Sardir Tasci, Sami Khedira en Thomas Hitzlsperger. Toch werd er niet te hoog ingezet. Als belangrijkste opdracht kreeg Veh mee Stuttgart attractief te laten voetballen.
Dat ging de ploeg zeer goed af, bleek onder meer uit de lovende woorden van Hannover 96-coach Dieter Hecking, nadat Stuttgart op 12 november te sterk was gebleken voor zijn elftal: 'Als het gaat om attractief spel, dan staat Stuttgart met Bremen aan de top.'
Veh houdt van aanvallend spel. 'Tempovoetbal tot en met de negentigste minuut', eist de trainer, die meerdere malen heeft beweerd dat het Barcelona van coach Johan Cruijff en het Arsenal van Arsène Wenger als voorbeeld dienen voor zijn Stuttgart. 'Maar we kunnen nog zoveel Hurrafußball spelen, als het achterin niet goed staat, dan bereik je niets', wees Veh tijdens het seizoen al eens op de kracht van de defensieve steunpilaren Hildebrand, Meira, Mathieu Delpierre en Pardo.
Stuttgart begon zeer moeizaam aan het seizoen. Van de eerste drie wedstrijden verloor de ploeg van coach Armin Veh er twee, na zes dagen bezette de Zuid-Duitse club nog de twaalfde plaats. Pas vanaf het negende duel meldde Stuttgart zich in de top, toen het na een 3-0 overwinning op Schalke 04 naar de vierde plaats klom.
Na 26 duels leken de mannen van Veh toch te moeten buigen in de titelstrijd. Na de 1-0 uitnederlaag bij Schalke was het verschil met deze koploper gegroeid tot zeven punten. Veh weigerde echter op te geven. 'Ik geloof niet dat FC Schalke nu al veilig is. We hebben nog acht duels, er kan nog van alles gebeuren.' Hij kreeg gelijk: waar Schalke en Werder Bremen faalden en punten verspeelden, reeg Stuttgart acht zeges aaneen op weg naar het eerste kampioenschap sinds 1992.
Volgens Veh schuilt er niets geheimzinnigs achter de titel van Stuttgart. 'We hebben vanaf de eerste wedstrijd, ook al verloren wij die thuis tegen Nürnberg, heel veel plezier gehad. Het was simpelweg een team en dat was beslissend.' Meer wilde de coach na het slotsignaal niet kwijt. 'Ik heb liever dat ik niet zoveel vragen moet beantwoorden, omdat ik zó erg naar bier stink. Ik kan mijn eigen stank niet meer velen.'