Messen geslepen na hopeloos falen Leeuwen van de Atlas
Voor VI volgt Chris Tempelman het toernooi om de Afrika Cup. Vandaag aandacht voor Marokko, dat zondag al in de groepsfase van het Afrika Cup-toernooi werd uitgeschakeld. Plotseling ontbrandde de strijd om de Afrika Cup. Het sombere waakvlammetje werd een venijnige steekvlam. Een sensationele ontknoping in Groep A was wat het toernooi nodig had. De liefhebbers waren niet verwend met de groepsfase, maar de manier waarop Zuid-Afrika en Kaapverdie zich plaatsten zal lang op het netvlies blijven staan.
De dappere Kaapverdianen beloonden zichzelf pas laat. Met medewerking van de Angolese defensie, maar dat maakte de uitbundige sfeer bij Cabo Verde er niet minder om. Geen nederlaag bij het debuut op een international toernooi en als beloning een plek in de kwartfinale. De kleedkamerbeelden spraken voor zich. Slachtoffer van de Kaapverdiaanse ontsnapping werd Marokko. De Marokkanen kwamen twee keer op voorsprong tegen Zuid-Afrika, maar de uiteindelijke 2-2 was voor het thuisland voldoende om te overleven. De Marokkaanse voetbalwereld staat dus weer eens in brand. Want zo werkt het in het land dat zichzelf nog altijd als een Afrikaans topland ziet, maar op de FIFA wereldranglijst twaalf andere Afrikaanse landen voor zich moet dulden. De uitschakeling in de groepsfase van het Afrika Cup-toernooi kwam hard aan. De kritiek op spelers en bondscoach zal toenemen. Dit was op papier niet de moeilijkste groep, een kwartfinaleplek behoorde tot de mogelijkheden. Kenners noemden dat al een valkuil. Als Marokkaanse voetballers kansen zien, dan vergeten ze die kansen vaak te pakken.
Talent is er voldoende in Marokko, maar een onverslaanbaar hecht team smeden lukt maar niet. De Leeuwen van de Atlas brullen al lang niet meer. Hooguit geven ze af en toe een gil, een teken van leven. De enige gewonnen Afrika Cup in 1976 is voor de huidige generatie slechts een stukje geschiedenis. 37 jaar wacht Marokko op nieuw zilverwaar. Die periode lijkt nog langer te worden. 
Bondscoach Rachid Taoussi , de opvolger van Erik Gerets, verkondigde voor de laatste groepswedstrijd al dat dit Marokko niet om de prijzen mee kan spelen. Hij dekte zich overduidelijk al in voor de dreigende eliminatie. De wanhoopspoging door het elftal door elkaar te husselen leek even effect te hebben, maar de Marokkanen lieten zelf verdedigende steken vallen tegen het echt niet betere Zuid-Afrika. De vier Nederlandse Marokkanen maakten het laatste duel niet vanaf het begin mee. Karim El Ahmadi, Oussame Assaidi, Nordin Amrabat en Mounir El Hamdaoui werden geslachtofferd. Taoussi was bijzonder kritisch op Aston Villa-middenvelder El Ahmadi. De voetballende oplossingen die hij zoekt vielen niet in goed aarde bij de keuzeheer. Amrabat was geen schim van de speler die hij in Turkije is, Assaidi kwam geen tegenstander voorbij en El Hamdaoui scoorde niet. Door het kwartet te passeren wees Taoussi de zondebokken aan, maar hij toonde daarmee ook zijn eigen falen. Hij selecteerde ze immers. Terug in Marokko zullen de messen geslepen zijn. Taoussi is ervaren genoeg om te weten wat er te gebeuren staat. De kranten laten geen spaan heel van deze selectie. De enige reddingsboei is kwalificatie voor het WK. De Marokkanen zijn al drie wereldkampioenschappen op rij niet aanwezig geweest. Nu moet eerst een groep met Ivoorkust worden overleefd. Op 6 september 2013 is het Ivoorkust-Marokko, waarschijnlijk de allesbeslissende wedstrijd om de play-off voor een WK-plek te bereiken. Marokko is dan de underdog. Dat kan helpen.
Alle gebruikte foto's op VI.nl zijn afkomstig van VI Images.