‘Ik train nog iedere dag, dus ik ben gewoon nog voetballer. Komt er een club, dan ben ik er klaar voor.’ Omdat Antonio Cassano (35) het zei in een interview met een krant – Corriere dello Sport – beschreef de journalist voor de zekerheid maar de gezichtsuitdrukking waarmee de afgelopen zomer toch (?) gestopte voetballer die woorden uitsprak. Cassano houdt normaal namelijk wel van een gebbetje, de mensen kennen hem eigenlijk nauwelijks anders, maar nu… ‘Hij meent het serieus.’
Daarmee is een rentree van een van ’s lands meest kleurrijke en ook allergrootste talenten aanstaande. Want zijn kwaliteiten staan in Italië buiten iedere discussie. Dat hij in feite al anderhalf jaar geen officiële wedstrijd heeft gespeeld, ach ja, een aantal clubs in de Serie A zal dat niet als een onoverkomelijk probleem beschouwen, zo is de verwachting. Niet voor niets werd Cassano lang, lang geleden als tiener door de ganse natie omarmd als nieuw wereldwonder. En hoe hij zich in het vervolg van zijn carrière ook misdroeg en hoe weinig professioneel hij ook leefde, met die zeldzame combinatie van techniek, inzicht en flair wist het bambino terribile zó veel belangrijke wedstrijden naar zijn hand te zetten. De voetbalvolgers in Italië houden deze maand in elk geval de adem in: wie durft het met hem aan? En vooral: kan hij het nog?
‘Wees niet impulsief. Ben zoals ik. Tel, voordat je explodeert, tot één’
Gezien zijn nieuwe levensstijl moet dat wel. ‘Ik sta om zeven uur op, breng veertig minuten later de kinderen naar school en train vervolgens voor mezelf van half negen tot half tien’, vertelde Cassano in hetzelfde interview in Corriere dello Sport. ‘Dan ga ik terug naar huis om wat te eten en ook in de middag heb ik weer een trainingssessie, opnieuw van zo’n zestig tot zeventig minuten. Om half vijf pik ik de kinderen op van school en dan eten we samen.’ Veel Italianen knepen spontaan even in hun arm, ze hadden niet gedacht dat ze zulke dingen ooit uit de mond van dat brutaaltje uit Bari zouden horen. Gevoelens van verwachting en teleurstelling vechten nu om voorrang. Geweldig dat zo'n topper weer aan de bak wil, maar zo jammer dat Cassano niet veel eerder het licht zag. Een profiel van een eeuwig straatschoffie, een verloren supertalent.