In Balverliefd aandacht voor de gang van zaken achter de schermen van het voetbal en opvallende gebeurtenissen aan de rand van het veld. Deze week over Golden Boy Pascal Heije (44), het Ajax-talent wiens carrière compleet anders verliep dan verwacht.
In het seizoen 1997/98 was er iets bijzonders aan de hand op De Toekomst. De A1 van Ajax tikte letterlijk iedere tegenstander compleet van de mat. In het team zaten spelers als Brutil Hosé, Kevin Bobson, Darl Douglas en Andy van der Meijde. Buitenlandse topclubs gingen regelmatig met de staart tussen de benen weer naar huis en ook PSV (8-0) en Feyenoord (11-3) werden compleet vernederd.
Die generatie kreeg de bijnaam de Golden Boys en veel van de jonge voetballers leken een schitterende toekomst voor zich te hebben. Zeker ook Pascal Heije, die aan het einde van het seizoen werd uitgeroepen tot Talent van het Jaar. Volgens kenners had Ajax de nieuwe Danny Blind in huis.
'Alles ging vanzelf, man. We hadden zo ongelooflijk veel vertrouwen'
‘Alles ging vanzelf, man’, zegt Heije in de kantine van amateurvereniging FC Weesp, waar hij tegenwoordig vaak trainingen geeft met zijn voetbalschool. Hij weet nog goed dat het gouden team onderweg in de bus vaak zelf muziek maakte door ritmisch op de ramen te bonzen. Daarna stapten ze ontspannen het veld op om weer een tegenstander tureluurs te spelen. ‘We hadden zo ongelooflijk veel vertrouwen. We voelden ons echt onoverwinnelijk.’
Heije weet nog goed dat er soms rijen dik aan supporters aan de linkerkant van het veld stonden om de bewegingen van Bobson van dichtbij te zien. Zoals wel vaker in het leven gaat niet alles in een rechte lijn omhoog. Het gros van die veelbelovende lichting kwam nooit in de buurt van de Europese top. Alleen Andy van der Meijde maakte de torenhoge verwachtingen nog enigszins waar, al was het maar kort.
‘Andy was gek, in de positieve zin van het woord’, lacht Heije. ‘We noemden hem altijd psycho. Echt een jongen van de straat, die maling had aan alles. Hij was puur in zijn emotie. Als hij boos was, schoot hij ineens de bal over het hek heen.’ Hij weet ook nog een keer dat Van der Meijde een woordenwisseling had met de trainer van de beloften, Jan Olde Riekerink. ‘Schoot hij de bal vol richting de trainer.’
Superheld
Heije belandde al op zijn achtste in de roemruchte en in die tijd bikkelharde jeugdopleiding van Ajax. Toch omschrijft hij die jaren als zorgeloos, omdat hij nooit maar een seconde het gevoel had dat hij zou worden weggestuurd. Hij weet nog goed dat ze vroeger trainden bij De Meer. ‘We gingen daar altijd over een bruggetje naar de kleedkamers. Voor die brug was ik gewoon Pascal, maar aan de andere kant voelde ik me een superheld. Dan liep ik daar met mijn Ajax-tas. Echt een supergevoel.’ Hij wijst naar zijn arm: ‘Als ik er nu over praat, krijg ik gewoon kippenvel.’
'Ik zag al wel dat Ronaldinho een speciale speler was, maar het was niet alsof hij me zoek speelde'
Tijdens internationale toernooien met Ajax en in wedstrijden met jeugdteams van Oranje stond Heije meerdere keren op het veld tegenover Ronaldinho. ‘Ik zag al wel dat het een speciale speler was, maar het was niet alsof hij me zoek speelde.’ Hij laat een korte stilte vallen: ‘Ik was ook een talent.’ Later zag hij de Braziliaan op het allerhoogste niveau verdedigers compleet doldraaien namens Barcelona en AC Milan. ‘Toen dacht ik: Hey, tegen hem hebben we gespeeld. Ik herkende hem aan zijn gebit.’
