Hopelijk heeft Oranje dit EK zijn horrorwedstrijd al gehad en kan het alsnog heel ver komen. In 2000 kwam de horrorwedstrijd op precies het verkeerde moment. Onder Frank Rijkaard wervelde het Nederlands elftal in eigen land, werd Joegoslavië compleet vernederd en leken in de halve finale ook de Italianen geen partij voor Dennis Bergkamp, Edgar Davids, Patrick Kluivert en al die andere nationale helden. Toch voltrok zich een ramp in De Arena.
VI PRO keek al meerdere keren met pijn in het hart terug op die zwarte dag in de EK-historie van Oranje. Zoals dit verhaal, geschreven vanuit de beul van het Nederlands elftal:
VI's Simon Zwartkruis richtte zich op de gevoelens en herinneringen van spelers en trainers van toen. Dat verhaal ging zo:
Kort na zijn verrassende aanstelling als bondscoach, staarde Frank Rijkaard in de bar van Hotel Hilton naar buiten. Even herkauwde hij de vraag over zijn geringe trainerservaring. Daarna boog Rijkaard voorover, keek zijn tafelgenoot glimlachend aan en zei: ‘Ik zou graag een wedervraag stellen. Stel dat dit uitdraait op een mislukking: maakt mij dat een ander mens?’ Na het ontkennende antwoord spreidde hij zijn armen. ‘Nou, dan zijn we er toch? Ik ga met honderd procent toewijding deze klus aan. En als het op niets uitdraait, zal ik de eerste zijn om toe te geven dat ik het als bondscoach niet goed heb gedaan.’
Het leek de spelers het mooist Frankrijk van de troon stoten. Het land dat twee jaar eerder in eigen huis wereldkampioen was geworden
