Het Nederlands elftal bereidt zich voor op de eerste wedstrijd van het EK tegen Oekraïne. VI volgt de ploeg op de voet en doet dagelijks op VI PRO verslag van alle ontwikkelingen. Deel 4: Matige uitvoering tegen de Schotten bezorgt de bondscoach huiswerk.
2 juni
Loulé
Woensdag, Matchday. Nederland-Schotland, de eerste oefenwedstrijd op weg naar het met een jaar vertraagde EURO 2020. We Followen The Wave richting Loulé. Op 45 minuten rijden van Lagos staat het Estadio Algarve daar al zeventien jaar stof te happen in de zon. De tentachtige arena, met aan de kopse kant twee noodtribunes zonder dak, werd speciaal gebouwd voor EURO 2004.
Slechts drie duels kreeg de Algarve toen toebedeeld: twee in groep A, Spanje-Rusland (1-0) en het duel van de Russen met de latere winnaar Griekenland, dat eindigde in 2-1. Daarna volgde er nog een kwartfinale, met in de hoofdrol Oranje. Op 26 juni 2004 trof de ploeg hier Zweden, een wedstrijd die in het collectieve geheugen staat als het duel waarin het Nederlands elftal afrekende met een penaltytrauma.
Frank de Boer was erbij, net zoals zijn assistent Ruud van Nistelrooij. Portugal 2004 zou voor de bondscoach zijn laatste toernooi worden als speler. Nu staat hij hier langs de kant. Als hij naar rechts kijkt, ziet hij het doel waar Oranje de penaltyserie won van de Zweden. Het matige, maar intense duel was geëindigd in 0-0. Beide teams kregen kansen. Het is dat Zlatan Ibrahimovic zeventien jaar terug nog niet het fenomeen was dat hij nu is; hij miste zijn penalty. John Heitinga had voor de wedstrijd zijn vinger al opgestoken. Nerveus wandelde hij naar de stip en scoorde. Arjen Robben schoot uiteindelijk de bevrijdende trap binnen. Na 1996 (Engeland), 1998 (Frankrijk) en 2000 (Nederland/België) overleefde Oranje een penalty shoot-out. De ploeg zou een paar dagen later sneuvelen in de have finale tegen Portugal. Maar met het trauma was afgerekend.
